چه اين كه اين گونه صراحت، موجب تربيت اخلاقى تو و ارفاق و ملاطفت براى رعيت است و اين بيان عذر، تو را به مقصودت در وادار ساختن آنها به حق مى‌رساند.

هرگز صلحى را كه از جانب دشمن پيشنهاد مى‌شود و رضاى خدا در آن است رد مكن، كه در صلح براى سپاهت آسايش و تجديد نيرو و براى خودت آرامش از همّ و غمها و براى كشورت امنيّت است، امّا زنهار! زنهار! سخت از دشمنت پس از بستن پيمان صلح بر حذر باش! چرا كه دشمن گاهى نزديك مى‌شود كه غافلگير سازد، بنابراين دور انديشى را بكار گير و در اين موارد روح خوشبينى را كنار بگذار، اگر پيمانى بين تو و دشمنت بسته شد و يا تعهّد پناه دادن را به او دادى، جامه وفا را بر عهد خويش بپوشان و تعهّدات خود را محترم بشمار! و جان خود را سپر تعهّدات خويش قرار ده! زيرا هيچ‌يك از فرايض الهى نيست كه همچون وفاى به عهد و پيمان، مردم جهان- با تمام اختلافاتى كه در آرا و خواسته ها دارند- نسبت به آن، اين چنين اتّفاق نظر داشته باشند، حتّى مشركان زمان جاهليّت، علاوه بر مسلمانان، آن را مراعات مى‌كردند، چرا كه عواقب سوء پيمان شكنى را آزموده بودند. بنابراين هرگز پيمان شكنى مكن و در عهد خود خيانت روا مدار و دشمنت را مفريب، زيرا غير از شخص جاهل و شقى، كسى گستاخى بر خداوند را روا نمى‌دارد. خداوند عهد و پيمانى را كه با نام او منعقد مى‌شود با رحمت خود مايه آسايش بندگان و حريم امنى برايشان قرار داده تا به آن پناه برند و براى انجام كارهاى خود به جوار او متمسّك شوند. بنابراين، فساد، خيانت و فريب، در عهد و پيمان راه ندارد، هرگز پيمانى را مبند كه در تعبيرات آن‌جاى گفتگو باقى بماند و بعد از تأكيد و عبارات محكم، عبارات سست و قابل توجيه به كار مبر (كه اثر آن را خنثى مى‌كند). هرگز نبايد قرار گرفتن در تنگنا به خاطر الزامهاى الهى پيمانها تو را وادار سازد كه براى فسخ آن از راه ناحق اقدام كنى، زيرا شكيبايى تو در تنگناى پيمانها كه اميد گشايش و پيروزى در عاقبت آن دارى، بهتر است از پيمان شكنى و خيانتى كه از مجازات آن مى‌ترسى، همان پيمان شكنى كه موجب مسؤوليّتى از ناحيه خداوند مى‌گردد كه نه در دنيا و نه در آخرت نتوانى پاسخگوى آن باشى.

زنهار! از ريختن خون به ناحق بپرهيز، زيرا هيچ چيز در نزديك ساختن كيفر انتقام، بزرگ ساختن مجازات، سرعت زوال نعمت و پايان بخشيدن به زمامدارى، همچون ريختن خون ناحق نيست و خداوند سبحان در دادگاه قيامت قبل از هر چيز در ميان بندگان خود، در مورد خونهايى كه ريخته شده دادرسى خواهد كرد.