امّا كسانى كه به دنيا مغرور شده‌اند، همانند مسافرانى هستند كه در منزلى پرنعمت قرار داشته، سپس به آنها اعلام مى‌شود كه بايد به سوى منزلى خشك و خالى از نعمت حركت كنند، نزد آنان هيچ چيز ناخوشايندتر و ناراحت كننده‌تر از مفارقت آنچه در آن بوده‌اند و حركت به سوى ناراحتيهايى كه بايد تحمّل كنند و در آن قرار گيرند، نيست! پسرم! خويشتن را معيار و مقياس قضاوت بين خود و ديگران قرار بده! پس آنچه را كه براى خود دوست مى‌دارى، براى ديگران دوست دار و آنچه را كه براى خود نمى‌پسندى، بر ديگران نيز مپسند؛ ستم مكن! همان گونه كه دوست ندارى به تو ستم شود. نيكى كن، همان طور كه دوست دارى نسبت به تو نيكى كنند، براى خويشتن چيزى را زشت بدان كه همان را براى ديگرى قبيح مى‌شمارى، به همان چيز براى مردم راضى باش كه براى خود مى‌پسندى، آنچه نمى‌دانى مگو، اگر چه آنچه مى‌دانى بسيار اندك باشد! و آنچه را كه دوست ندارى به تو بگويند، به ديگران نيز مگو. بدان كه عجب و غرور، ضدّ صواب و راستى، و آفت عقل است. نهايت كوشش و تلاش را در زندگى داشته باش! (و از آنچه به دست آورده‌اى انفاق كن) و براى ديگران اندوخته مكن! و آن گاه كه در راه راست هدايت يافتى، در برابر پروردگارت سخت خاضع و خاشع باش.

بدان! راهى بس طولانى و پر مشقّت در پيش دارى و نيز بدان در اين راه از كوشش صحيح، تلاش فراوان، و اندازه‌گيرى توشه و راحله به مقدار كافى بى نياز نخواهى بود و با توجّه به اين‌كه بايد در اين راه سبكبار باشى؛ بيش از تاب و تحمّل خود بار بر دوش مگير! كه سنگينى آن براى تو وبال خواهد بود.

و هر گاه نيازمندى را يافتى كه مى‌تواند زاد و توشه تو را تا رستاخيز بر دوش گيرد و فردا كه به آن نيازمند شوى به تو پس دهد آن را غنيمت بشمار و اين زاد را بر دوش او بگذار و اگر قدرت بر جمع آورى چنين زاد و توشه‌اى را دارى هر چه بيشتر فراهم ساز و همراه او بفرست، چرا كه ممكن است روزى در جستجوى چنين شخصى برآيى ولى پيدايش نكنى. هنگامى كه بى نياز هستى اگر كسى قرض بخواهد غنيمت بشمار، تا در روز سختى و تنگدستى تو ادا نمايد. بدان كه پيش روى تو گردنه هايى صعب العبور وجود دارد كه (براى عبور از آنها) سبكباران حالشان به مراتب بهتر از سنگين باران است، و كندروان حالشان بسيار بدتر از سرعت كنندگان. بدان كه نزول تو سرانجام يا در بهشت است يا در دوزخ. بنابراين براى خويش پيش از رسيدنت به آن جهان وسايلى مهيّا ساز و منزل را پيش از آمدنت آماده نما، زيرا «پس از مرگ هيچ عذرى پذيرفته نمى‌شود»