آگاه باشيد! اين پوست نازك تن، طاقت آتش دوزخ را ندارد، بنابراين به خويشتن رحم كنيد. اين حقيقت را در مصائب دنيا آزموده‌ايد: آيا ناراحتى يكى از خودتان را در اثر «خارى» كه به بدنش فرو مى‌رود و زمين خوردنى كه مختصرى او را مجروح مى‌سازد يا ريگهاى داغ بيابان او را رنج مى‌دهد ديده‌ايد؟ پس چگونه است آن‌گاه كه در ميان دو طبقه آتش در كنار سنگهاى گداخته و قرين شيطان قرار گيرد؟!

آيا مى‌دانيد آن‌گاه كه مالك (دوزخ) بر آتش غضب كند، آتشها بر روى هم مى‌غلتند و يكديگر را مى‌كوبند؟ (و شعله ها در درون هم فرو مى‌روند) و آن‌گاه كه آتش را زجر نمايد، ناله كنان در ميان درهاى جهنّم از اين طرف به آن طرف شعله مى‌كشند! اى پير بزرگسال! كه پيرى در وجودت رخنه كرده، چگونه خواهى بود آن‌گاه كه طوقهاى آتش به گردنها انداخته شود و غلهاى جامعه به دست و گردن افتد؟ چنان كه گوشت دستها را مى‌خورد. زنهار! زنهار! اى بندگان خدا! خدا را به ياد آوريد در حال تندرستى پيش از آن كه بيمار شويد و در حال وسعت پيش از آن‌كه در تنگناى زندگى قرار گيريد (شما در گرو اعمال خود هستيد پس) در راه آزادى خويش پيش از آن كه درهاى آزادى بر روى شما بسته شود، سعى و كوشش كنيد، در دل شب چشمها را بيدار داريد و شكمها را لاغر و قدمها را به كار اندازيد و اموال را انفاق كنيد، از جسم و تن خويشتن بگيريد و بر روان و جان خود بيفزاييد، در اين كار بخل نورزيد كه خداوند فرموده است: «اگر خدا را يارى كنيد او شما را نصرت مى‌دهد و قدمهايتان را ثابت نگه مى‌دارد». [1] و نيز فرموده است: «كيست كه به خداوند قرض دهد؟ تا خداوند به او چند برابر عطا كند و براى او پاداش بى عيب و نقصى قرار دهد». [2] (امّا بدانيد) درخواست يارى او از شما نه به خاطر ضعف و ناتوانى است و قرض گرفتنش از شما نه به خاطر كمبود است، او از شما يارى خواسته در حالى كه لشكرهاى آسمان و زمين از آن اوست و عزيز و حكيم است، درخواست قرض كرده در حالى كه گنجهاى آسمان و زمين به او تعلّق دارد و بى نياز و حميد است (بلى اينها نه از جهت نيازى است كه او دارد) بلكه خواسته است شما را بيازمايد كه كدام‌يك نيكوكارتريد». [3] بنابراين به اعمال نيك مبادرت ورزيد تا از همسايگان خدا در سراى او باشيد! (در نزد كسانى كه) خداوند پيامبران را رفيقشان ساخته و فرشتگان را به ديدارشان فرستاده! (خداوند) آن چنان اين گروه را گرامى داشته كه حتّى گوشهاى آنها صداى خفيف آتش را نمى‌شنوند و بدنهاشان هيچ گونه رنج و ناراحتى نمى‌بيند «اين فضل و مرحمت خداوند است كه به هر كس بخواهد مى‌دهد و خداوند داراى فضل عظيم است». [4]

[1]. سوره محمّد، آيه 245.

[2]. سوره بقره، آيه 245.

[3]. سوره هود، آيه 7.

[4]. سوره حديد، آيه 21.