خوددارى مى‌كند باز ممكن است مراد لوازم معنى باشد نه خود معناى اصلى، يعنى مدح به اعتبار تملّك بر نفس و تسلّط بر شهوات بوده باشد.

و در هر صورت با يك كلمه مبهم نمى‌توان از اجماع و اتّفاق علماى اسلام و آن‌همه احاديث و روايات صريح، رفع يد نمود.

از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود:

ما استَفادَ امرءٍ مُسلِمٍ فائِدَةً بَعدَ الإسلامِ أفضَلُ مِن زَوجَةٍ مُسلِمَةٍ تَسُرُّهُ إذا نَظَرَ إلَيها وَتُطيعُهُ إذا أمَرَها وَتَحفَظُهُ إذا غابَ عَنها في نَفسِها وَمالِهِ‌

: «مرد مسلمان فايده‌اى بعد از مسلمان شدن نصيبش نشده است كه برتر باشد از زنى كه هرگاه به او بنگرد دلش شاد مى‌شود، وقتى به او فرمان مى‌دهد اطاعت مى‌كند و چون شوهر از خانه بيرون رود او از خود و اموال شوهر حفاظت مى‌كند». [1]

[1]. كافى، ج 5، ص 327.