4- توصيه براى هنگام رويارويى با دشمن‌

حقّ شمشيرها را ادا كنيد!

و جاى در غلتيدن دشمن را فراهم سازيد!

از عقب نشينى‌هائى كه مقدّمه حمله تازه‌است و از جَوَلانى كه حمله به پشت سر دارد، ناراحت نشويد!

خويشتن را براى زدن محكمترين ضربه (بر پيكر دشمن خوانخوار) به هيجان آوريد!

صداى خود را در سينه‌ها حبس كنيد كه اين كار در بيرون راندن سستى نقش مهمّى دارد!

سوگند به خدائى كه دانه را شكافت!

و انسان را آفريد!

دشمنان ما هرگز اسلام را پذيرا نشده‌اند، بلكه ظاهراً تسليم شده‌اند!

و آنها كفر را در سينه‌ها پنهان نموده‌اند!

و هنگامى كه ياورانى در خطّ خود پيدا كنند، آنچه پنهان ساخته‌اند آشكار خواهند كرد! [1]

5- توصيه ديگر براى روياروئى با دشمن‌

هرگز جنگ را شما آغاز نكنيد تا آنها پيشدستى كنند!

چرا كه بحمداللَّه شما براى حقّانيّت خود دليل و حجّت داريد، و وا گذاشتن شروع جنگ به آنها دليل ديگرى است به سود شما و به زيان آنها (و نشانه ديگرى است از حقّانيّت شما)!

[1]- نهج البلاغه، بخش نامه‌ها، نامه 16.