جان گرفتن و زنده كردن نيست، و منظور حضرت ابراهيم عليه السلام اين است كه اگر مى‌تواند همچون خدا به جنين درون شكم مادر روح بدمد، يا روح انسان سالمى كه هيچ مشكلى جهت ادامه حيات ندارد را باز ستاند، امّا به قصد فريب مردم به جدل و مغالطه متوسّل شد. و متأسّفانه از اين نوع مغالطه‌كارى‌ها در طول تاريخ فراوان رخ داده است. به عنوان نمونه، هنگامى كه فرعون مقهور قدرت‌نمايى و معجزات روشن و پى در پى حضرت موسى عليه السلام شد، او نيز به مغالطه پناه برد، در نتيجه خطاب به مردم گفت: «يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِّنْ إِلَهٍ غَيْرِى فَأَوْقِدْ لِى يَا هَامَانُ عَلَى الطِّينِ فَاجْعَل لِّى صَرْحاً لَّعَلِّى أَطَّلِعُ إِلَى إِلَهِ مُوسَى‌ وَإِنِّى لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِينَ»؛ [1] اى گروه اشراف! من خدايى جز خودم براى شما سراغ ندارم. (امّا براى تحقيق بيشتر،) اى هامان، برايم آتشى بر گِل بيفروز (و آجرهاى محكم بساز)، و براى من برج بلندى ترتيب ده تا از خداى موسى خبر گيرم؛ هر چند من گمان مى‌كنم او از دروغگويان است».

آيا فرعون نمى‌دانست غير از او خدايى وجود ندارد؟ به‌طور قطع مى‌دانست خداى آسمان و زمين همان خدايى است كه حضرت موسى مى‌گويد. چگونه ممكن است او خدا باشد در حالى كه طاقت يك ساعت گرسنگى و تشنگى و بى‌خوابى را ندارد؟ آرى! فرعون هم، حقيقت را مى‌دانست ولى به قصد فريب دادن مردم دست به مغالطه زد تا همچنان از آنها بهره‌كشى كند. او مى‌دانست كه آسمان بالاى برج، با آسمانى كه از پايين برج ديده مى‌شود تفاوتى ندارد؛ امّا با طرح ساخت برج اهدافى را در نظر داشت:

اوّل اينكه: تا زمانى كه برج آماده و به بهره‌بردارى برسد مردم به‌تدريج پيروزى حضرت موسى عليه السلام و شكست فرعون را فراموش مى‌كنند.

دوم اينكه: عدّه زيادى در ساخت برج مشغول به كار مى‌شوند و با استفاده از

[1]. سوره قصص، آيه 38