ايمان است.

اگر زن يا شوهر خشونت و درشتى كرد، و طرف مقابل با حفظ آرامش و تسلّط بر اعصاب و با زبان خوش پاسخ او را داد مشكل به پايان مى‌رسد. امّا اگر طرف مقابل برخورد بدترى كرد، و نفر اوّل دوباره درشتى كرد و اين درگيرى لفظى ادامه پيدا كرد، و درشتى‌ها و خشونت‌ها كم‌كم شديدتر شد، ممكن است آن قدر ادامه پيدا كند كه به جدايى زن و شوهر منتهى گردد، و فرزندانشان از نعمت پدر و مادر بطور همزمان محروم شده، و به سمت كارهاى خلاف كشيده شوند. به همين علّت هنگامى كه زوج‌هاى جوان از ما تقاضاى نصيحت مى‌كنند سه چيز را به آنها سفارش مى‌كنيم:

1. صداقت و راستى در زندگى مشترك، و اين‌كه هرگز به‌يكديگر دروغ نگويند.

2. همديگر را تحمّل كرده، و در مقابل بدى‌ها و درشتى‌هاى يكديگر، گذشت داشته باشند.

3. به يكديگر كمك كرده، و منتظر خدمت طرف مقابل نباشند.

2. نهراسيدن از تهديدهاى دشمن‌

ابراهيم عليه السلام على‌رغم برخورد مؤدّبانه‌اى كه با عمويش آزر داشت و درشتى‌هاى او را با بدى پاسخ نداد، امّا قدمى از توحيد و يكتاپرستى عقب‌نشينى نكرد. ما نيز بايد با تأسّى از قهرمان توحيد، هم با برخوردهاى متين و مهربانانه با دشمن لجوج و عنود، سلاح اتّهام خشونت و تندى اسلام و مسلمانان را از آنها بگيريم، و هم ذرّه‌اى از اصول و عقايد و معارف دينى خود عقب ننشينيم، كه دشمنان لجوج و عنود هرگز به يك گام و دو گام عقب‌نشينى ما راضى نمى‌شوند، مگر زمانى كه به‌طور كامل دست از اسلام بشوييم. پس رضاى خدا را با رضاى دشمن معاوضه نكنيم.