فصل نهم:

بناى خانه كعبه‌

يكى ديگر از امتيازات مهمّ حضرت ابراهيم عليه السلام، قهرمان بت‌شكن، تجديد بناى خانه كعبه است. كعبه در زمان حضرت آدم عليه السلام ساخته شد، [1] امّا به هنگام طوفان نوح عليه السلام ويران گشت، و ابراهيم خليل عليه السلام از سوى خداوند جليل مأموريّت يافت آن را تجديد بنا كند.

به شهادت آيه شريفه: «إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِى بِبَكَّةَ مُبَارَكاً وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ» [2] كعبه اوّلين معبد در جهان است، و قبل از آن هيچ عبادتگاهى وجود نداشته است.

سؤال: چرا همه مسلمانان به هنگام نماز بايد به سمت كعبه بايستند؟

[1]. شاهد اين مطلب در آيات قرآن مجيد يافت مى‌شود، كه به دو نمونه آن اشاره مى‌شود:

الف) آيه 127 سوره بقره كه طبق مضمون آن، حضرت ابراهيم عليه السلام به كمك اسماعيل عليه السلام فرزندش پايه‌هاى خانه كعبه را بالا برد. يعنى پايه‌هاى آن از زمان‌هاى سابق موجود بود، و حضرت همان را تعمير و بازسازى كرد، و خود شالوده كعبه را نريخت.

ب) خداوند در آيه 37 سوره ابراهيم، به نقل از آن حضرت مى‌فرمايد: «خانواده‌ام را در كنار خانه‌ات گذاشتم»؛ اگر ابراهيم عليه السلام بنيانگذار خانه كعبه بود، اين مطلب چه معنايى دارد؟ نتيجه اين كه بنيان اصلى كعبه را حضرت آدم عليه السلام نهاد، و ابراهيم خليل عليه السلام آن را بازسازى كرد

[2]. سوره آل عمران، آيه 96؛ ترجمه: «نخستين خانه‌اى كه براى مردم (و نيايش خداوند) بنا نهاده شد، همان‌است كه در سرزمين مكّه است، كه پربركت، و مايه هدايت جهانيان است»