مخالفان سرسخت‌

در حالى كه از سويى طرفداران مذاهب بزرگ و زنده جهان، بعثت پيامبران خدا را براى تعليم و تربيت نوع انسان، لازم و حتمى مى‌شمرند و بدون آن همه چيز (حتى نظام اجتماعى) را ناقص مى‌دانند و دلايل گوناگونى براى اين ادّعا مى‌آورند.

از سوى ديگر برهمايى‌ها، به طور كلى بعثت پيامبران را بيهوده و بلكه محال و غير معقول دانسته و انجام همان وظايفى را كه عقل براى انسان تعيين مى‌كند كافى مى‌شمرند و بيش از آن براى بشر در پيشگاه خداوند، وظيفه‌اى قائل نيستند! در اينجا لازم است با منطق و طرز تفكر برهمايى‌ها 1 آشنا شويم تا زمينه فكرى مناسبى براى بحث‌هاى آينده‌ (لزوم بعثت انبياء) براى ما پيدا شود.

برهمايى‌ها مى‌گويند:

1- پيامبران آنچه را كه ممكن است براى ما بياورند از دو حالت خارج نيست:

الف) عقل ما آن را درك مى‌كند.

ب) عقل ما آن را درك نمى‌كند.

اگر عقل ما آن را درك مى‌كند، احتياجى به زحمت پيامبران نيست‌