بخشندگان، به من از فضل خودت روزى بده كه تو داراى فضل عظيمى».

مسأله 281- مستحب است در ميان دو سجده هنگامى كه بدن آرام است ذكر

«اسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاتُوبُ الَيْهِ‌»

را بگويد.

مسأله 282- اگر همراه با انگشتان شست پا، انگشتان ديگر هم به زمين برسد مانع ندارد.

مسأله 283- نمازگزار بايد در سجده پيشانى را بر زمين و يا آنچه از زمين مى‌رويد، ولى خوراكى و پوشاكى نباشد، مانند چوب و برگ درخت، قرار دهد.

مسأله 284- سجده بر فلزات مانند طلا و نقره صحيح نيست، امّا سجده بر سنگ‌هاى معدنى مانند سنگ مرمر و سنگ‌هاى سفيد و سياه و حتى عقيق اشكال ندارد.

مسأله 285- سجده بر چيزهايى كه از زمين مى‌رويد و خوراك حيوان است، مثل علف و كاه صحيح است.

مسأله 286- سجده بر كاغذ، اگرچه از پنبه و مانند آن ساخته شده باشد، صحيح است.

مسأله 287- براى سجده، بهتر از هر چيز تربت حضرت سيّدالشّهدا عليه السلام مى‌باشد و بعد از آن بدين ترتيب:

الف) خاك پاك‌

ب) سنگ‌

ج) گياه‌

مسأله 288- اگر در سجده اوّل، مُهر به پيشانى بچسبد و بدون اين كه مُهر را بردارد دوباره به سجده رود نمازش اشكال دارد.