مى‌توان سوره را ترك كرد و همچنين در جايى كه عجله براى كار مهمى داشته باشد.

ركوع‌

مسأله 262- نمازگزار در هر ركعت بعد از قرائت حمد و سوره، بايد به اندازه‌اى خم شود كه بتواند دست را به زانو بگذارد و اين عمل را «ركوع» مى‌گويند. و واجب است در حال ركوع ذكر بگويد.

مسأله 263- در ركوع، سه مرتبه‌

«سُبْحانَ اللَّهِ»

يا يك مرتبه‌

«سُبْحانَ رَبِّىَ العَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ‌

؛ خداى خود را، كه بزرگ است، منزّه مى‌دانم و مى‌ستايم» بگويد.

مسأله 264- مستحب است پيش از رفتن به ركوع در حالى كه راست ايستاده‌

«اللَّهُ اكْبَر»

بگويد و در حال ركوع زانوها را به عقب دهد و پشت را صاف نگه دارد، گردن را بكشد و مساوى پشت نگه دارد و ميان دو قدم نگاه كند و بعد از آن كه از ركوع برخاست و راست ايستاد در حالى كه بدن آرام است بگويد:

«سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَه‌»

. مسأله 265- در موقع ذكر واجب بايد بدن آرام باشد و براى ذكر مستحب نيز اگر آن را به قصد ذكر ركوع مى‌گويد آرام بودن بدن لازم است.

مسأله 266- كسى كه نمى‌تواند به اندازه ركوع خم شود اگر بتواند بايد به چيزى تكيه كند و ركوع نمايد و اگر آن هم ممكن نشود بايد به هر اندازه كه ممكن است خم شود و اگر هيچ نتواند خم شود بايد ركوع را به صورت نشسته انجام دهد و اگر آن هم ممكن نشود در حال ايستاده با سر اشاره مى‌كند و اگر اين را هم نتواند به نيّت ركوع چشم‌ها را بر هم مى‌گذارد و ذكر