3. گاه هم سخن باطل است، و هم قصد برترى‌جويى است. حرمت اين نوع مراء از قسم دوم شديدتر است. متأسّفانه بسيارى از جرّ و بحث‌هاى سياسى و مانند آن، از قبيل قسم دوم و سوم است. به دو روايت در اين زمينه توجّه كنيد، تا اهميّت بحث روشن‌تر و خطر مراء باطل آشكارتر گردد:

الف) پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمودند:

«لا يَسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقِيقَةَ الإيمَانِ حَتَّى يَدَعَ الْمِرَاءَ وَانْ كَانَ مُحِقّاً

؛ هيچ بنده‌اى به حقيقت ايمان نمى‌رسد مگر اين كه مراء را ترك كند؛ هر چند سخنش حق باشد». [1]

اين روايت اشاره به نوع دوم مراء دارد كه سخن حق است، ولى قصد شخص برترى‌جويى است مى‌گويد: «مى‌خواهم بر تو پيروز شوم، بينى‌ات را به خاك بمالم، آبرويت را ببرم، رسوايت كنم، حرفم را به كرسى بنشانم». بنابراين، تا زمانى كه هدف روشنگرى و كشف حقيقت با استفاده از روش‌هاى مناسب و ادلّه معتبر است به بحث ادامه بده، اما هر زمان احساس كردى از اين مرز عبور شده و هدف طرف مقابل برترى‌جويى و پيروزى در بحث و مانند آنهاست، بحث را رها كن، هر چند طرف مقابل از وسايل مناسبى براى رسيدن به آن هدف نامقدّس استفاده كند.

ب) امام صادق عليه السلام فرمود:

«ايَّاكَ وَالِمراءُ؛ فَانَّهُ يُحْبِطُ عَمَلَكَ وَايَّاكَ وَالْجِدالُ؛ فَانَّهُ يُوبِقُكَ. وَايَّاكَ وَكَثْرَةُ الخُصُومَاتِ؛ فَانَّهَا تُبْعِدُكَ مِنَ اللَّهِ‌

؛ از مراء (نوع دوم و سوم) بپرهيز كه اعمال (و عباداتت نظير نماز و روزه و مانند آن) را حبط و نابود مى‌كند.

واز جدال (نيز) پرهيز كن كه تو را هلاك مى‌نمايد. و از دشمنى زياد (و درگيرى فراوان نيز) خوددارى كن، كه تو را از خداوند دور مى‌كند». [2]

[1]. ميزان الحكمه، باب 3686، ح 18834.

[2]. ميزان الحكمه، باب 3685، ح 18825.