نپذيرفتن دعوت آنان آوردند. توجّه فرماييد: « «قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِنْ لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ»؛ آنان گفتند: ما شما را به فال بد گرفته‌ايم (و شما را شوم مى‌دانيم)، و اگر (از اين سخنان) دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و عذاب دردناكى از ما به شما خواهد رسيد!». [1]

ظاهراً همزمان با آمدن رسولان حضرت عيسى به انطاكيه مردم آن شهر دچار خشكسالى شده بودند، و لذا بت پرستان آن شهر اين مشكل را با آمدن فرستادگان پيامبر مرتبط كرده، و قدم آنها را شوم دانستند، و معتقد بودند كسانى كه چنين قدم شومى داشته باشند، نمى‌توانند فرستاده پيامبر باشند. بت پرستان تنها به اين اتهام و سخن بى اساس قناعت نكرده، بلكه رسولان پيامبر خدا را تهديد به سنگسار كردند، كه جنبه جسمى داشت. علاوه بر آن، تهديد به عذاب اليم نمودند، كه (برخى معتقدند) منظور از عذاب اليم شكنجه‌هاى روحى است.

مثل اين كه در مقابل آنها به خدا و آيين حق و معتقدات خداپرستان توهين شود.

روش بت‌پرستان كه معمولًا تهديد، ارعاب، توسل به زور، غارتگرى، انواع شكنجه‌هاى جسمى و روحى و همچنين به راه انداختن انواع تبليغات منفى عليه پيامبران الهى و فرستادگان آنها، اختصاص به آن زمان نداشته، بلكه انسان‌هاى بى‌منطق و زورگوى عصر و زمان ما نيز به آن روش‌ها متوسّل مى‌شوند. هر چند استدلال شما كاملًا قوى، متين و منطقى هم باشد، امّا زورگويان تسليم منطق شما نمى‌شوند.

به عنوان مثال: انسانى در يكى از خيابانهاى تهران به صورتى مشكوك كشته مى‌شود، تمام رسانه‌هاى جهان خبر آن را منعكس كرده، و ساعتها روى آن تحليل نموده، و بر عليه جمهورى اسلامى ايران تبليغ مى‌كنند، امّا عدّه‌اى از مردم‌

[1]. سوره يس، آيه 18.