فرماييد: « «قَالَ يَا قَوْمِ أَرَهْطِى أَعَزُّ عَلَيْكُمْ مِّنَ اللَّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءَكُمْ ظِهْرِيّاً إِنَّ رَبِّى بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ»؛ گفت: اى قوم! آيا قبيله كوچكم، نزد شما عزيزتر از خداوند است؟! در حالى كه (فرمان) او را پشت سر انداخته‌ايد! پروردگارم به آنچه انجام مى‌دهيد احاطه دارد (و آگاه است)!». [1]

شعيب پيامبر عليه السلام به دو گونه پاسخ آنها را داد:

نخست مى‌فرمايد: اين چه سخن نامعقول و نسنجيده‌اى است كه شما بر زبان جارى مى‌سازيد؟ آيا احترام قبيله من از احترام خداوند بيشتر است؟

آيا شما براى خداوند احترام قائليد؟ يا خدا و فرامينش را پشت سر انداخته‌ايد؟

و در ادامه مى‌فرمايد: خيال نكنيد كه خداوند اعمال شما را نمى‌بيند و سخنانتان را نمى‌شنود، بلكه او به تمام اعمالى كه انجام مى‌دهيد احاطه و آگاهى كامل دارد. حضرت شعيب عليه السلام ضمن پاسخ به سخنان بى اساس قومش، آنها را متوجّه عظمت و عزّت پروردگار زمين و آسمان كرد.

دومين پاسخ حضرت شعيب در آيه بعد آمده است. توجّه كنيد: « «وَيَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنِّى عَامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ وَارْتَقِبُوا إِنِّى مَعَكُمْ رَقِيبٌ»؛ اى قوم من! هر چه توان داريد، انجام دهيد؛ من هم كار خود را انجام مى‌دهم؛ و به زودى خواهيد دانست چه كسى عذاب رسواكننده به سراغش مى‌آيد، و چه كسى دروغگوست! شما انتظار بكشيد، من هم با شما در انتظارم». [2] شما در انتظار اين باشيد كه بتوانيد با قدرت، جمعيّت، ثروت و نفوذتان بر من پيروز شويد، من هم در انتظارم كه مجازات دردناك الهى به زودى دامان شما جمعيّت گمراه را بگيرد و از صفحه گيتى محوتان نمايد!

[1]. سوره هود، آيه 92.

[2]. سوره هود، آيه 93.