نوح عليه السلام اكثريّت مردم ايمان نياوردند. خداوند خيال نوح را راحت كرد و
دستور جديدى به وى داد. توجّه فرماييد:
« «وَأُوحِىَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ
قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ»؛ به نوح وحى شد كه: جز آنها كه (تا كنون) ايمان آوردهاند،
ديگر هيچ كس از قوم تو ايمان نخواهد آورد. پس، از كارهايى كه مىكردند؛ غمگين
مباش». [1]
اين آيه در حقيقت پايان مرحله ارشاد و هدايت قوم، و آيه بعد آغاز مرحله ديگرى
از مأموريّت حضرت نوح است. توجّه فرماييد:
« «وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا
تُخَاطِبْنِى فِى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُّغْرَقُونَ»؛ و (اكنون) در محضر ما و طبق وحى ما، كشتى بساز. و درباره
آنها كه ستم كردند با من سخن مگو (و شفاعت مكن،) كه (همه) آنها غرق شدنى هستند!». [2]
كلمه «اعيننا» (در برابر ديدگان ما) اشاره به اين است كه تمام تلاشها و
كوششهاى تو در اين زمينه در حضور ماست. بنابراين، با فكر راحت به كار خويش ادامه
بده. طبيعى است اين احساس كه خداوند حاضر و ناظر است و محافظ و مراقب مىباشد، هم
به انسان توان و نيرو مىبخشد و هم احساس مسئوليّت بيشتر.
در ضمن از كلمه «وحينا» استفاده مىشود تمام صنايع ساخت بشر، اوّلين بار به
وسيله وحى و با كمك پيامبران الهى ساخته شده است. سپس بشر آن را تكميل كرده و
توسعه مىبخشد. لذا كشتى نوح كه مىبايست ظرفيّت 80 نفر انسان و موادّ غذايى لازم
براى آنها را داشته باشد، و از هر حيوان يك جفت را در خود جاى دهد همراه با غذاى
كافى براى حيوانات مختلف با كمك وحى الهى ساخته شد.