حلوا رشوه است؟ يا صدقه؟ يا زكات؟ [1] على، نه اهل رشوه است تا به سبب رشوه بر خلاف حق قضاوت كند و نه اهل صدقه و زكات، كه اينها بر بنى‌هاشم حرام است.

اشعث كه از اين برخورد قاطع و تند امير زمامداران، دست و پاى خود را گم كرده بود، گفت: نه، هيچ كدام نيست، بلكه هديه است! هر مسلمانى حق دارد به مسلمان ديگر هديه دهد.

حضرت كه چهره هزار رنگ اشعث را مى‌شناخت و به نيّت واقعى او واقف گشته بود، فرمود: اشعث! آيا ديوانه شده‌اى؟! يا عقلت را از دست داده‌اى؟! يا هذيان مى‌گويى؟! تو نيمه شب با اين كاسه حلوا مى‌خواهى على را بفريبى و او را به ظلم دعوت كنى تا فردا به نفع تو حكم دهد! اشعث تو مرا با خود مقايسه كرده‌اى! بگذار تا خود را بشناسانم: اشعث اين حلوا كه سهل است چون اين حلوايى كه من ديدم، گويا با آب دهان مار مخلوط گشته [اگر چه ظاهرى زيبا دارد؛ ولى باطنش بسيار كثيف است.] به خدا قسم اگر آسمانهاى هفتگانه را به على دهند تا بر مورچه‌اى ظلم كند، چنين نخواهد كرد.

حضرت پس از بيان اين داستان عجيب، جمله‌اى بسيار زيبا و سرشار از عدالت مى‌گويد كه جز على كسى نمى‌تواند به زبان آورد، و شايسته است اين جملات با آب طلا نوشته و در تمام ادارات در مقابل چشمان مسئولان نصب شود. فرمود:

[1]. به يقين زكات (مال و فطره) بر تمام بنى‌هاشم حرام است، و صدقه كه اشاره به انفاق‌هاى مستحبى است‌و بنابر قول مشهور بر بنى هاشم حرام نيست ممكن است بر خصوص اهل بيت عليهم السلام حرام بوده باشد. بعضى نيز احتمال داده‌اند كه صدقه اشاره به كفّارات و صدقات واجبه غير از زكات باشد كه آن هم بر بنى‌هاشم حرام است (پيام امام اميرالمؤمنين عليه السلام، ج 8، ص 417).