ترنج‌ها دستان خود را بريدند؛ زليخا به اين وسيله مى‌خواست از عذاب وجدان رهايى پيدا كند. ولى در حقيقت خود را فريب داد و كوس رسوايى خويش را در سراسر مصر به صدا درآورد.

نمونه ديگر، بانك‌ها و صندوق‌هاى قرض‌الحسنه‌اى است كه سودهاى نامشروع 26% يا مقدارى كمتر يا بيشتر را به عنوان كارمزد مى‌گيرند در حالى كه كارمزد 2% و حداكثر 4% است. اينها چون نمى‌توانند در كشور اسلامى صريحاً رباخوارى كنند با اين كلاه شرعى (كه در حقيقت كلاهى بر سر خودشان مى‌گذارند) زيرا اموال و دارايى خود را آلوده به حرام مى‌كنند) گرفتار حيله شرعى مى‌شوند، و بدين وسيله باطلى را حق جلوه مى‌دهند. چنين افرادى مرتكب دو گناه مى‌شوند: يكى رباخوارى و ديگرى رياكارى! [1]

پيش‌بينى پيامبر صلى الله عليه و آله درباره حيله‌هاى منفى آخرالزمان‌

حضرت على عليه السلام در حال سخنرانى‌ [2] بود كه شخصى برخاست و از حضرت پرسيد: اى اميرمؤمنان! ما را از فتنه و مفهوم آن آگاه كن. آيا در اين باره چيزى از پيامبر اسلام شنيده‌اى؟ حضرت فرمود: هنگامى كه آيه شريفه‌ «الم* أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَايُفْتَنُونَ» [3] نازل شد، دانستم تا زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در بين ماست فتنه‌اى بر ما نازل نمى‌شود. سپس از حضرت رسول صلى الله عليه و آله پرسيدم:

منظور از اين فتنه كه در آيه شريفه آمده چيست؟ حضرت فرمود: اى على! امّت من بعد از من در بوته آزمايش قرار مى‌گيرند. از حضرت پرسيدم: اى پيامبر خدا!

[1]. شرح بيشتر را در كتاب ما «حيله‌هاى شرعى و چاره‌جويى‌هاى صحيح» مطالعه فرماييد.

[2]. نهج‌البلاغه، خطبه 156.

[3]. سوره عنكبوت، آيه 1 و 2.