طباطبايى، جلد سوم، بحث «ضرورت و امكان»، صفحه 165 مراجعه كنيد.

60- به نظر اينان سعادت همان جذب لذايذ مادى است و سعادتمند كسى است كه از زندگى لذت بيشتر ببرد. فرويد و پيروانش را مى ‌توان از طرفداران اين مكتب دانست.

هر چند كه انديشه فرويد با مبالغه‌هايش درباره «غريزه جنسى» مورد قبول بسيارى از دانشمندان نيست، اما در عمل بسيارى از مردم غرب اصالت «لذت و خوش‌گذرانى» را پذيرفته‌اند. گر چه غرب تنها بدنبال كسب لذايذ مادى بيشتر است اما فضايل معنوى مورد توجه نيست! اين طرز تفكرى خطرناك است كه امروزه باعث سقوط روزافزون جوانان در منجلاب گناه و تيره روزى شده است.

در جامعه‌اى كه فضايل معنوى جزو خرافات و اوهام قرار گيرد، ناپاكى و پليدى سيلى خانمان برانداز بر سر مردم فرود خواهد آورد و حيات انسان را از هر جهت تهديد مى ‌كند، چيزى كه متأسفانه در جامعه ما نيز تأثيراتى داشته است.

61- اينشتين مى ‌گويد: آنچه تاكنون از كتاب طبيعت خوانده‌ايم بسيار چيزها به ما آموخته است و ما با اصول زبان طبيعت آشنا شده‌ايم، ولى با اين همه مى ‌دانيم كه در مقابل مجلاتى كه خوانده و فهميده شده ما هنوز از حل و كشف كامل خيلى دوريم.»

دكتر آلكسيس كارل دانشمند معروف فرانسوى مى ‌گويد:

«علومى كه از موجودات زنده به طور عموم و از آدمى به طور خصوص بحث مى ‌كنند هنوز اين قدر پيشرفت نكرده و هنوز در مرحله توصيفى باقى مانده‌اند.

حقيقت اين است كه انسان سراپا راز و مبهم است و نمى ‌توان او را به سادگى درك كرد و هنوز وسائلى كه بتوان او را در اجزاء و كلياتش مطالعه نمود و روابطش را با دنياى خارج دريافت نيز در دست نيست ...»

در واقع جهل ما از خود زياد و نواحى وسيعى از دنياى درونى ما هنوز ناشناخته مانده است و بيشتر پرسشهايى كه محققين و مطالعه كنندگان زندگى انسان مطرح مى ‌كنند بدون پاسخ مى ‌ماند