به همين جهت،
آنها از اين ميدان، با نعمت و فضل پروردگار، بازگشتند؛ در حالىكه هيچ بدى به آنان
نرسيد؛ و خشنودى خدا را بدست آوردند؛ و خداوند داراى فضل و بخشش بزرگى است. (174)
اين فقط
شيطان است كه پيروان خود را با سخنان و شايعات بىاساس، مىترساند. از آنها
نترسيد؛ و تنها از مخالفت من بترسيد اگر ايمان داريد! (175)
كسانى كه در
راه كفر، شتاب مىكنند، تو را غمگين نسازند! به يقين، آنها هرگز زيانى به خداوند
نمىرسانند. و خدا مىخواهد آنها را به حال خودشان واگذارد؛ و در نتيجه، بهرهاى
براى آنها در آخرت قرار ندهد. و براى آنها مجازات بزرگى است! (176)
آرى، كسانى
كهايمان را دادند و كفر را خريدارى كردند، هرگز به خدا زيانى نمىرسانند؛ و براى
آنها، مجازات دردناكى است! (177)
آنها كه كافر
شدند، و راه طغيان پيش گرفتند، گمان نكنند مهلتى كه به آنان مىدهيم، به سودشان
است. ما به آنان مهلت مىدهيم فقط براى اينكه بر گناهان خود بيفزايند؛ و براى
آنها، عذاب خواركنندهاى آماده شده است. (178)
ممكن نبود كه
خداوند، مؤمنان را به همينگونه كه شما هستيد واگذارد؛ مگر آنكه ناپاك را از پاك
جدا سازد. و ممكن نبود كه خداوند شما را از اسرار غيب، آگاه كند تا مؤمنان و
منافقان را از اين راه بشناسيد)؛ ولى خداوند از ميان پيامبران خود، هر كس را
بخواهد برمىگزيند؛ و براى رهبرى مردم از غيب آگاهش مىكند پس به خدا و پيامبران
او ايمان بياوريد! و اگر ايمان بياوريد و تقوا پيشه كنيد، پاداش بزرگى براى شماست
(179)
كسانى كه
نسبت به آنچه خدا از فضل خويش به آنان داده، بخل مىورزند و انفاق نمىكنند)، گمان
نكنند اين كار به سود آنهاست؛ بلكه براى آنها شرّ است؛ بزودى در روز قيامت، آنچه
نسبت به آن بخل ورزيدند، همانند طوقى به گردنشان افكنده مىشود. و ميراث آسمانها و
زمين، از آن خداست؛ و خداوند، از آنچه انجام مىدهيد، آگاه است. (180)