به همين جهت، آنها از اين ميدان، با نعمت و فضل پروردگار، بازگشتند؛ در حالى‌كه هيچ بدى به آنان نرسيد؛ و خشنودى خدا را بدست آوردند؛ و خداوند داراى فضل و بخشش بزرگى است. (174)

اين فقط شيطان است كه پيروان خود را با سخنان و شايعات بى‌اساس، مى‌ترساند. از آنها نترسيد؛ و تنها از مخالفت من بترسيد اگر ايمان داريد! (175)

كسانى كه در راه كفر، شتاب مى‌كنند، تو را غمگين نسازند! به يقين، آنها هرگز زيانى به خداوند نمى‌رسانند. و خدا مى‌خواهد آنها را به حال خودشان واگذارد؛ و در نتيجه، بهره‌اى براى آنها در آخرت قرار ندهد. و براى آنها مجازات بزرگى است! (176)

آرى، كسانى كه‌ايمان را دادند و كفر را خريدارى كردند، هرگز به خدا زيانى نمى‌رسانند؛ و براى آنها، مجازات دردناكى است! (177)

آنها كه كافر شدند، و راه طغيان پيش گرفتند، گمان نكنند مهلتى كه به آنان مى‌دهيم، به سودشان است. ما به آنان مهلت مى‌دهيم فقط براى اين‌كه بر گناهان خود بيفزايند؛ و براى آنها، عذاب خواركننده‌اى آماده شده است. (178)

ممكن نبود كه خداوند، مؤمنان را به همين‌گونه كه شما هستيد واگذارد؛ مگر آن‌كه ناپاك را از پاك جدا سازد. و ممكن نبود كه خداوند شما را از اسرار غيب، آگاه كند تا مؤمنان و منافقان را از اين راه بشناسيد)؛ ولى خداوند از ميان پيامبران خود، هر كس را بخواهد برمى‌گزيند؛ و براى رهبرى مردم از غيب آگاهش مى‌كند پس به خدا و پيامبران او ايمان بياوريد! و اگر ايمان بياوريد و تقوا پيشه كنيد، پاداش بزرگى براى شماست (179)

كسانى كه نسبت به آنچه خدا از فضل خويش به آنان داده، بخل مى‌ورزند و انفاق نمى‌كنند)، گمان نكنند اين كار به سود آنهاست؛ بلكه براى آنها شرّ است؛ بزودى در روز قيامت، آنچه نسبت به آن بخل ورزيدند، همانند طوقى به گردنشان افكنده مى‌شود. و ميراث آسمانها و زمين، از آن خداست؛ و خداوند، از آنچه انجام مى‌دهيد، آگاه است. (180)