و شتاب كنيد براى رسيدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتى كه وسعت آن، آسمانها و زمين است؛ و براى پرهيزگاران آماده شده است. (133)

همان كسانى كه در توانگرى و تنگدستى، انفاق مى‌كنند؛ و خشم خود را فرو مى‌برند؛ و از خطاى مردم درمى‌گذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد (134)

و كسانى كه هرگاه مرتكب عمل زشتى شوند، يا به خود ستم كنند، خدا را ياد كرده؛ و براى گناهان خود، طلب آمرزش مى‌كنند- و كيست جز خدا كه گناهان را ببخشد؟- و اصرار بر گناه، نمى‌ورزند، در حالى كه آگاهند. (135)

چنين كسانى پاداششان آمرزش پروردگار است، و باغهايى بهشتى كه از پاى درختان آن، نهرها جارى است؛ جاودانه در آن مى‌مانند؛ و چه نيكو است پاداش عمل كنندگان! (136)

پيش از شما، سنّت‌ها و مجازات‌هاى الهى بر طبق اعمال امت‌ها وجود داشت پس در روى زمين، گردش كنيد و ببينيد سرانجام تكذيب كنندگان آيات خدا چگونه بوده است؟! (137)

اين، بيان و هشدارى است براى عموم مردم؛ و هدايت و اندرزى است براى پرهيزگاران. (138)

هرگز سست نشويد! و غمگين نگرديد؛ و شما برتريد اگر ايمان داشته باشيد. (139)

اگر در جنگ احُد، به شما جراحتى رسيد و ضربه‌اى وارد شد)، به آن جمعيّت نيز در جنگ بدر)، جراحتى همانند آن وارد گرديد. و ما اين روزها ى پيروزى و شكست را در ميان مردم مى‌گردانيم؛ و اين خاصيّت زندگى دنياست) تا خدا، افرادى را كه ايمان آورده‌اند، مشخص سازد؛ و خداوند از ميان خودتان، شاهدانى بگيرد. و خدا ستمكاران را دوست نمى‌دارد. (140)