اگر در سفر بوديد، و نويسنده‌اى نيافتيد، طلبكار، چيزى را گروگان بگيرد و اگر به يكديگر اطمينان كامل داشته باشيد، گروگان لازم نيست، و بايد كسى كه بدون گروگان امين شمرده شده، امانت و بدهى خود را بموقع بپردازد؛ و از خدايى كه پروردگار اوست، بپرهيزد. و شهادت را كتمان نكنيد. وهر كس آن را كتمان كند، قلبش گناهكار است. و خداوند، به آنچه انجام مى‌دهيد، داناست. (283)

آنچه در آسمانها و زمين است، از آنِ خداست. و اگر آنچه را در دلهايتان داريد، آشكار سازيد يا پنهان، خداوند شما را مطابق آن، محاسبه مى‌كند. سپس هر كس را بخواهد و شايسته باشد)، مى‌بخشد؛ و هر كس را بخواهد و استحقاق داشته باشد)، مجازات مى‌كند. و خداوند بر هر چيزى تواناست. (284)

پيامبر، به آنچه از سوى پروردگارش بر او نازل شده، ايمان آورده است؛ و همه مؤمنان نيز)، به خدا و فرشتگانش و كتابهاى او و فرستادگانش، ايمان آورده‌اند؛ و گفتند: «ما در ميان هيچ يك از پيامبران او، فرق نمى گذاريم و به همه ايمان داريم)». و گفتند: «شنيديم و اطاعت كرديم. پروردگارا! به آمرزشِ تو اميدواريم؛ و بازگشت ما به سوى توست.» (285)

خداوند هيچ كس را، جز به اندازه تواناييش، تكليف نمى‌كند. انسان، هر كار نيكى را انجام دهد، به سود خود انجام داده؛ و هر كار بدى كند، به زيان خود كرده است. مؤمنان مى‌گويند: «پروردگارا! اگر ما فراموش يا خطا كرديم، ما را مؤاخذه مكن. پروردگارا! تكليف سنگينى بر ما قرار مده، آن چنان كه بخاطر گناه و طغيان، بر كسانى كه پيش از ما بودند، قرار دادى. پروردگارا! آنچه طاقت تحمّل آن را نداريم، بر ما مقرّر مدار و ما را عفو كن و بيامرز و مورد رحمت خود قرار ده. تو مولا و سرپرست مايى، پس ما را بر جمعيّت كافران، پيروز گردان.» (286)