سپس خداوند- بعد از آن- توبه هر كس را بخواهد و شايسته ببيند)، مى‌پذيرد؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است. (27)

اى كسانى كه‌ايمان آورده‌ايد! مشركان ناپاكند؛ پس نبايد بعد از اين سال به مسجدالحرام نزديك شوند! و اگر از فقر مى‌ترسيد، خداوند هرگاه بخواهد، شما را به فضل و كرم خود بى‌نياز مى‌سازد؛ و از راه ديگر جبران مى‌كند؛ خداوند دانا و حكيم است. (28)

با كسانى از اهل كتاب كه نه به خدا، و نه به روز بازپسين ايمان دارند، و نه آنچه را خدا و پيامبرش تحريم كرده حرام مى‌شمرند، و نه آيين حق را مى‌پذيرند، پيكار كنيد تا زمانى كه با خضوع و تسليم، جزيه را به دست خود بپردازند. (29)

يهود گفتند: «عُزير پسر خداست.» و نصارى گفتند: «مسيح پسر خداست.» اين سخنى است كه آنها به زبان مى‌آورند، در حالى كه همانند گفتار كافران پيشين و مشركان است؛ خدا آنان را بكشد، چگونه از حق انحراف مى‌يابند! (30)

آنها دانشمندان و راهبان خويش را معبودهايى در برابر خدا قرار دادند، و همچنين مسيح فرزند مريم را؛ در حالى كه دستور داشتند فقط خداوند يكتايى را كه هيچ معبودى جز او نيست، بپرستند، او پاك و منزّه است از آنچه همتايش قرار مى‌دهند! (31)