پروردگارشان آنها را به رحمتى از ناحيه خود، و خشنودى خويش)، و باغهاى بهشتى بشارت مى‌دهد كه در آن، نعمتهاى پايدار دارند؛ (21)

جاودانه و تا ابد در اين باغها و در ميان اين نعمتها خواهند بود؛ زيرا پاداش عظيم نزد خداوند است. (22)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر پدران و برادران شما، كفر را بر ايمان ترجيح دهند، آنها را ولىّ و يار و ياور و تكيه گاه خود قرار ندهيد. وكسانى از شما كه آنان را ولىّ خود قرار دهند، آنان ستمكارانند. (23)

بگو: «اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و طايفه شما، و اموالى كه به دست آورده‌ايد، و تجارتى كه از كساد شدنش مى‌ترسيد، و خانه‌هايى كه به آن علاقه داريد، در نظرتان از خداوند و پيامبرش و جهاد در راه او محبوبتر است، در انتظار اين باشيد كه خداوند عذابش را بر شما نازل كند! و خداوند گروه فاسقان را هدايت نمى‌كند.» (24)

خداوند شما را در مواضع بسيارى يارى كرد و بر دشمن پيروز شديد)؛ و در روز حنين نيز يارى نمود)؛ در آن هنگام كه فزونى جمعيّتتان شما را مغرور ساخت، ولى اين فزونى جمعيّت مشكلى را از شما حل نكرد و زمين با همه وسعتش بر شما تنگ شد؛ سپس پشت به دشمن كرده، فرار نموديد. (25)

سپس خداوند «آرامش» خود را بر پيامبرش و بر مؤمنان نازل كرد؛ و لشكرهايى فرستاد كه شما آنها را نمى‌ديديد؛ و كافران را مجازات كرد؛ و اين است جزاى كافران! (26)