سپس خداوند- بعد از آن- توبه هر كس را بخواهد و شايسته ببيند)، مىپذيرد؛ و
خداوند آمرزنده و مهربان است. (27)
اى كسانى كهايمان آوردهايد! مشركان ناپاكند؛ پس نبايد بعد از اين سال به
مسجدالحرام نزديك شوند! و اگر از فقر مىترسيد، خداوند هرگاه بخواهد، شما را به
فضل و كرم خود بىنياز مىسازد؛ و از راه ديگر جبران مىكند؛ خداوند دانا و حكيم
است. (28)
با كسانى از اهل كتاب كه نه به خدا، و نه به روز بازپسين ايمان دارند، و نه
آنچه را خدا و پيامبرش تحريم كرده حرام مىشمرند، و نه آيين حق را مىپذيرند،
پيكار كنيد تا زمانى كه با خضوع و تسليم، جزيه را به دست خود بپردازند. (29)
يهود گفتند: «عُزير پسر خداست.» و نصارى گفتند: «مسيح پسر خداست.» اين سخنى
است كه آنها به زبان مىآورند، در حالى كه همانند گفتار كافران پيشين و مشركان
است؛ خدا آنان را بكشد، چگونه از حق انحراف مىيابند! (30)
آنها دانشمندان و راهبان خويش را معبودهايى در برابر خدا قرار دادند، و همچنين
مسيح فرزند مريم را؛ در حالى كه دستور داشتند فقط خداوند يكتايى را كه هيچ معبودى
جز او نيست، بپرستند، او پاك و منزّه است از آنچه همتايش قرار مىدهند! (31)