را درك كنند و اين حالت را براى آنها سخت مى‌پسنديد.

4. او داراى جسم است و در باغ قدم مى‌زند و در عين حال از آنچه در اطراف آن مى‌گذرد نا آگاه است بطورى كه آدم و حوا مى‌توانند از نظر او پنهان شوند، كه هر يك از اينها كفر است، و با مقام الهى هرگز سازگار نيست.

5. شيطان (نعوذ باللّه) نسبت به آدم و حوا از خداوند دلسوزتر بود چرا كه راه آگاهى بر نيك و بد را به آنها آموخت، و در واقع نه تنها شيطنتى نكرد بلكه آنها را به را تكامل دعوت نمود و در واقع ما در علوم و دانش‌هايى كه داريم مديون شيطانيم.

6. آدم و حوا را به جرم عالم شدن از بهشت بيرون كرد، پس بهشت جاى جاهلان و نادان‌هااست.

7. شيطان به جرم خيرخواهى نسبت به آدم، ملعون و مطرود دستگاه الهى شد؛ و بى آن‌كه گناهى كرده باشد مورد مجازات قرار گرفت.

همچنين خرافات ديگرى مثل اين‌كه علم و دانش و حيات، ميوه درختان باغ است، يا اين‌كه خوراك مار هميشه خاك باشد، و امثال اينها.

اكنون در يك مقايسه ساده، ميان آنچه قرآن درباره تاريخچه پيدايش آدم و مبارزه شيطان با او بيان كرده و آنچه در عبارات بالا خوانديم مى‌توان فهميد كه كدام يك آسمانى است و كدام يك ساخته مغز يك انسان نا آگاه.