مى‌شود، و يا وسوسه‌هايى به آن راه مى‌يابد، وظيفه انبياء ضمن تعليم مسائل تازه به انسان آن است كه اين‌گونه علوم را كه واقعيت دارد نيز تقويت و تحكيم كنند و وساوس را از آن بزدايند!

ضمناً از آيه فوق استفاده مى‌شود كه وظيفه انبياء چهار چيز است: نخست «ابلاغ دعوت الهى» به عموم مردم و «اتمام حجت»، سپس «انذار و بشارت» و بعد تعليم و يادآورى است كه در آيات قبل نيز به آنها اشاره شده بود.

10- دعوت به حيات و زندگى انسانى‌

در يازدهيمن و آخرين آيه مورد بحث اشاره به نكته‌اى شده كه در واقع تمام اهداف پيشين به آن كمك مى‌كند، و آن اين‌كه انبياء افراد بشر را به يك حيات جامع و كامل واقعى دعوت مى‌كنند، و مى‌فرمايد: «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد دعوت خدا و پيامبر را اجابت كنيد هنگامى كه شما را به سوى چيزى مى‌خواند كه شما را زنده مى‌كند!» يَا ايُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا للَّهِ وِ لِلرَّسُولِ اذا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ‌ [1]

اين تعبير كوتاه‌ترين و در عين حال جامع‌ترين تعبيرى است كه درباره دعوت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم- و دعوت همه انبياء- آمده است كه هدف بعثت را، زندگى و حيات در تمام ابعادش مى‌شمرد: حيات مادى، حيات معنوى، حيات فرهنگى، حيات اقتصادى، حيات سياسى و حيات اخلاقى و اجتماعى.

اگرچه در آيات قرآن حيات، گاه به معناى حيات گياهى‌ [2] و گاه حيات حيوانى‌ [3] آمده ولى در اين‌جا به معناى حيات انسانى است، و در آيه 122 سوره انعام نيز درباره بعضى از كسانى كه ايمان آورده‌اند، مى‌فرمايد: اوَ مَنْ كَانَ مَيتاً فَاحْيَيْنَاهُ ...: «آيا كسى كه مرده (و گمراه) بود و هدايتش كرديم (همانند كافران گمراه‌

[1]. سوره انفال، آيه 24.

[2]. سوره حديد، آيه 17.

[3]. سوره فصّلت، آيه 39.