نيز سفر كرد.

موسى عليه السلام از مصر برخاست سپس به فلسطين آمد، مركز تولد و قيام و دعوت مسيح عليه السلام نيز شام و فلسطين بود، و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله از سرزمين حجاز برخاست.

پيامبران ديگر نيز غالباً در همين مناطق مى‌زيستند به طورى كه مى‌توان گفت:

شرق ميانه منطقه پيامبر خيز جهان بوده است!

آيا دليلى دارد كه آنها همگى از اين منطقه جهان برخيزند؟ و آيا مناطق ديگر نيازى به ظهور پيامبران ياپذيرش آنها را نداشته است؟

پاسخ:

با توجه به وضع پيدايش جوامع بشرى، و ظهور و تمدّن انسانى، اين مسأله جاى شگفتى نيست، زيرا مورخان بزرگ جهان تصريح مى‌كنند كه مشرق زمين (مخصوصاً شرق ميانه) گهواره تمدن انسانى است و منطقه‌اى كه به نام هلال خصيب (هلال خصيب به معناى هلال پربركت است و اشاره به منطقه‌اى است كه از دره نيل شروع مى‌شود و تا مسير دجله و فرات و اروند رود، ادامه پيدا مى‌كند، و به صورت يك هلال بزرگ روى نقشه منعكس است) زادگاه تمدن‌هاى بزرگ جهان است.

تمدن مصر باستان كه قديمى‌ترين تمدّن شناخته شده جهان است، و تمّدن بابل در عراق، و تمدن يمن در جنوب حجاز، و همچنين تمّدن ايران و شامات همه نمونه تمدن‌هاى معروف بشرى هستند.

آثار تاريخى مهمى كه در اين مناطق باقى مانده، و سنگ نوشته‌ها، همه شاهد گوياى اين مدّعاست.

قدمت تمدن انسانى در اين منطقه به هفت هزار سال يا بيشتر باز مى‌گردد، اين از يكسو. از سوى ديگر، رابطه نزديكى ميان تمدن انسانى و ظهور پيامبران بزرگ است، زيرا انسان‌هاى متمدن نياز زيادترى به آيين‌هاى الهى دارند، تا هم قوانين حقوقى و