صاحب سرمايه‌هاى نفيس هستند، يعنى صاحبان دانش و شخصيت و نفوذ و قدرت، و چنين اشخاصى هستند كه مى‌توانند جلو فساد در زمين را بگيرند و سبب بقاى ملت‌ها گردند.

به هر حال از اين تعبير روشن مى‌شود كه وظيفه امر به معروف و مبارزه با فساد مخصوصاً در سطح دانشمندان و صاحبان قدرت در تمام اديان الهى بوده، و به خاطر انحراف از اين وظيفه اقوام زيادى به مجازات الهى گرفتار شدند.

15- تسليم در برابر فرمان حق‌ اصل ديگرى كه بر تمام اديان الهى حاكم، و در همه آنها وجود داشته است اصل تسليم مطلق در برابر فرمان خداست، لذا در آخرين آيه مورد بحث مى‌خوانيم: «دين در نزد خدا اسلام و تسليم است» انَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْاسْلامُ‌

آرى روح تمام اديان در برابر حق، در برابر فرمان پروردگار، در برابر قوانين الهى و در برابر تمام واقعيت‌هاست، و از آن‌جا كه آيين پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله برترين اديان الهى است نام اسلام براى آن انتخاب شده است و گرنه اسلام را بر تمام اديان آسمانى مى‌توان اطلاق كرد.

بنابراين معناى آيه اين نيست كه آيين پيامبر ما اسلام است (هرچند اين يك واقعيت است) بلكه منظور اين است دين حقيقى در تمام ازمنه و اعصار اسلام بوده است، زيرا تسليم در برابر اعتقاد واقعى، و تسليم در مقام عمل به احكام الهى، در تمام اديان الهى بوده، بنابراين اديان الهى هرچند از صورت‌هاى ساده آغاز شده تا به كامل‌ترين آنها يعنى آيين محمد صلى الله عليه و آله منتهى گرديده، ولى روح همه آنها، همان تسليم مطلق است كه در بالا اشاره شد، از اين نظر هيچ اختلاف و تفاوتى در ميان آنها وجود نداشته است.

در جاى ديگر نيز مى‌فرمايد: وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْاسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِى الْاخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ: «هركس غير از اسلام (و تسليم در برابر فرمان حق) آيينى براى خود انتخاب كند از او پذيرفته نمى‌شود و در آخرت، از زيانكاران است».