زندگى فردى و خصوصى هر انسان، پذيرفته، و آيات بى‌شمارى در اين زمينه وجود دارد، بنابراين هرگز نمى‌گويد معجزات معلول بدون علت‌اند.

د- معجزه اساس توحيد و خداشناسى را متزلزل نمى‌كند؟

برخلاف آنچه بعضى پنداشته‌اند و مى‌گويند: ما خدا را از روى نظام ثابت جهان آفرينش شناخته‌ايم، اگر بنا شود اين نظام به وسيله معجزات متزلزل گردد، اساس مسأله توحيد و خداشناسى متزلزل خواهد شد، شما مى‌خواهيد با اثبات معجزات پايه‌هاى نبوّت را محكم كنيد، ولى توجه نداريد كه با اين عمل پايه‌هاى توحيد را لرزان مى‌سازيد.

يا به تعبير بعضى ديگر: دستگاه خدا بازيچه نيست كه هركس براى هنرنمايى خود در آن دستى برد و آن را دگرگون سازد! و امثال اين سخنان.

حقيقت اين است آنهايى كه اين گونه سخنان را عنوان مى‌كنند، غرب زده‌هايى هستند كه گمان مى‌كنند با انكار معجزات مى‌توانند توجه دانشمندان غربى را كه حتى ديندارانشان ماده‌گرا مى‌باشند، جلب كنند، در حالى كه اين اشتباه بزرگى است.

اوّلًا همان‌گونه كه قبلًا گفتيم هيچ‌كس در «اصالت» و «عموميت» قانون عليت ترديد ندارد، و تفسير معجزه به «معلول بدون علت» يك اشتباه غير قابل بخشش است و به هم خوردن روند علل عادى به صورت استثنايى با يك يا چند نمونه معدود و محدود هرگز نظام عالم هستى را بر هم نمى‌زند، و آنچه هزاران هزار مصداقش در هر ساعت در برابر ديدگان ماست مثلًا با يك استثنا در يك سال به هم نمى‌خورد، آن هم استثنايى كه براى اثبات هدفى بزرگ انجام شده، آرى اگر هر روز هزاران هزار معجزه صورت مى‌گرفت جايى براى اين بحث بود كه بعضى در اصل وجود نظام جهان ترديد كنند.

ثانياً كسى نگفته است دستگاه خدا بازيچه است، و يا پيامبران براى هنرنمايى در آن دست مى‌برند، آنچه مى‌گوييم اين است كه پيامبران به فرمان خدا امر