اسارت» مى‌توان كرد، عجب اينكه بسيارى از مفسّران «اصر» و «اغلال» را تنها اشاره به تكليف سختى دانسته‌اند كه خداوند به عنوان‌ «مجازات» بر قوم يهود نهاده بود، و پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم به شريعت آسان و سمحه و سهله خود آنها را برداشت.

در حالى كه هيچ‌گونه دليلى بر اين محدوديت نيست؛ و آيه مفهوم وسيع و گسترده‌اى دارد كه هرگونه بار سنگين معنوى و زنجير اسارت را شامل مى‌شود:

- زنجير بت‌پرستى و خرافات و عادات و رسوم غلط

- زنجير جهل و نادانى‌

- زنجير انواع تبعيض و زندگى طبقاتى‌

- زنجير قوانين نادرست‌

- و زنجير اسارت و استبداد در چنگال طاغوتيان‌

پيامبر اسلام و ساير انبياء عليهم السلام با برداشتن اين بارها و گشودن آن غل و زنجيرها آزادى واقعى را به انسان برگرداندند؛ زيرا او را به آزاد انديشيدن، آزادى از چنگال هوا و هوس، آزادى از چنگال حكام ستمگر، آزادى از دست شياطين و طاغوت‌ها، و آزادى از چنگال خرافات و موهومات و پرستش ما سوى اللَّه دعوت كردند.

مسلّماً هيچ انسان هواپرستى مايل نيست ديگران آزاد باشند، بلكه مى‌خواهد همه را در مسير منافع خويش به اسارت كشد.

حتى در عصر ما كه شعار آزادى انسان تمام فضاى دنيا را پر كرده؛ باز همان اسارت‌ها و غل و زنجيرها و بارهاى سنگين عصر جاهلى در اشكال نوينى بر انسان‌ها تحميل مى‌شود، قدرت‌هاى جبارگاه آشكارا با نيروى نظامى، و گاه با وسايل نيرومند تبليغاتى، و زمانى با نشر انواع مفاسد و آلودگى‌هاى اخلاقى سعى در اسير كردن و به زنجير كشيدن ملت‌ها در مسير منافع خويش دارند.

امروزه اين مطلب به قدرى آشكار است كه به هيچ وجه قابل پرده پوشى نيست، و تمام شعارهاى زيباى آزادى را در زير پوشش خود محو و نابود مى‌سازد و در جاى جاى تاريخ معاصر شواهد انكارناپذير آن به چشم مى‌خورد.