همين معنا به تعبير روشنترى در حديث ابراهيم بن عمر آمده است مىگويد: امام
صادق عليه السلام فرمود: مَنْ زَعَمَ انَّ اللَّهَ
يَحْتَجُّ بِعَبْدٍ فى بِلَادِهِ ثُمَّ يَسْتُرُ عَنْهُ جَميعَ مَا يَحْتَاجُ
الَيهِ فَقَدْ افْتَرى عَلَى اللَّهِ:
«كسى كه گمان كند خداوند بندهاى را
حجت خويش در زمين قرار داده، سپس تمام نيازهاى او را از او پنهان دارد بر خدا
افترا زده است». [2]
***
علوم ديگر پيامبران در قرآن مجيد
از آيات مختلف قرآن مجيد به خوبى استفاده مىشود كه جمعى از انبياى الهى،
علاوه بر علومى كه مربوط به هدايت و تربيت خلق و حفظ نظام جامعه انسانى و رسانيدن آنها
به اهداف نهايى آفرينش بوده است، داراى علوم ديگرى نيز بودهاند، كه موارد زير را
مىتوان ياد كرد.
1- تعلّم موسى از خضر
در سوره كهف سرگذشت موسى و تعلّم او از يك مرد الهى كه قرآن نام او را ذكر
نكرده، ولى طبق معروف «خضر» بوده است، با تعبيرات بسيار ظريف و حساب شده ضمن 23
آيه بيان شده است (از آيه 60 تا 82 سوره كهف).
اين ماجرا به خوبى نشان مىدهد كه موسى عليه السلام با نشانهاى كه در دست
داشت به
[1]. بصائر الدرجات طبق نقل
بحارالانوار، ج 26، صفحه 137، حديث 2.