از جمله در روايتى از امام باقر عليه السلام مى‌خوانيم: انَّ الْعِلْمَ الَّذى‌ نَزَلَ مَعَ آدَمَ لَمْ يَرْفَعْ وَ الْعِلْمُ يَتَوَارَثُ، وَ كَانَ عَلِىٌّ عَالِمَ هذِهِ الْامَّةِ، وَ انَّهُ لَمْ يُهْلَكْ مِنَّا عَالِمٌ قَطُّ الَّا خَلَّفَهُ مِنْ اهْلِهِ مَنْ عَلِمَ مِثْلَ عِلْمِهِ اوْ مَاشَاءَ اللَّهُ:

«علم و دانش كه بر آدم نازل شد هرگز بالا نرفت، و اين علم به وراثت (به برگزيدگان الهى) مى‌رسد، و على عليه السلام عالم اين امت بود (كه علم خود را از پيامبر و پيامبر از آدم به ارث برده بود) و هيچ عالمى از ما هرگز از دنيا نمى‌رود مگر اين‌كه كسى جانشين او مى‌شود كه همان علوم را داراست يا هر چه خدا بخواهد». [1]

در حديث ديگرى از امام باقر عليه السلام مى‌خوانيم كه فرمود: امَا انَّ مُحَمَّداً صلى الله عليه و آله و سلم وَرِثَ عِلْمَ مَنْ كَانَ قَبْلَهُ مِنَ الْانْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ‌ «محمد صلى الله عليه و آله و سلم علم تمام كسانى را كه پيش از او از پيامبران و مرسلين بودند به ارث برد». [2]

مجموع اين منابع ششگانه سبب مى‌شده كه پيامبران الهى نه تنها در مسائل مربوط به معارف دين و احكام شريعت بلكه از علوم و دانش‌هاى ديگرى نيز آگاه باشند، اعم از آنچه تأثير مستقيم در اداى وظيفه رسالت داشته است يا تأثير غير مستقيم در تكميل اهداف نبوت (دقت كنيد).

[1]. اصول كافى، جلد 1، صفحه 222 (باب ان الائمه عليهم السلام ورثة العلم) حديث 2 همين معنا در حديث 4 و 5 و 8 از همان باب آمده و به اين ترتيب حديثى است متضافر كه به اسناد مختلف از ائمه اهل‌بيت عليهم السلام نقل شده است.

[2]. همان مدرك، صفحه 224 (باب الائمه ورثوا علم النبى)، حديث 2.