امام على بن موسى الرضا عليه السلام شديداً گريه كرد، سپس فرمود: يا دِعْبِلُ نَطَقَ رُوحُ الْقُدُسِ عَلى لِسَانِكَ: «اى دعبل روح القدس به زبان تو سخن گفت» آيا مىدانى اين
امام كيست؟ دعبل عرض كرد نه، همين قدر مىدانم كه شنيدهام كه امامى از شما قيام
مىكند و زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد، امام على بن موسى الرضا عليه السلام
سخن او را تصديق فرمود و شرحى درباره قيام حضرت مهدى به عنوان دوازدهمين جانشين
پيامبر بيان فرمود (الغدير، ج 2، ص 355).
در حديثى از امام صادق مىخوانيم كه يكى از اصحاب سؤال كرد: تُسْئَلُونَ عَنِ الْشَّىْءِ فَلَا يَكُونُ عِنْدَكُمْ
عِلْمُهُ؟!: «آيا شده است كه از چيزى سؤال كنند، و علم آن
نزد شما نباشد»؟ فرمود: رُبَّمَا كَانَ ذلِكَ!: «گاه چنين بوده است»!
راوى عرض كرد: كَيْفَ تَصْنَعُونَ؟: «در اين هنگام چه مىكنيد؟»
امام فرمود: تَلَقَّانَا بِهِ رُوحُ الْقُدُسِ: «روح القدس به ما تلقين مىكند»! [1]
در حديث ديگرى مىخوانيم: يكى از ياران امام باقر عليه السلام مىگويد: سَأَلْتُهُ عَنْ عِلْمِ الْعَالِمِ: «از آن حضرت درباره علم عالم (مقصود پيامبر و امام معصوم است) پرسيدم» فرمود: يَا جَابِرُ انَّ فِى الْانْبِيَاءِ وَ الْاوْصِيَاءِ
خَمْسَةَ ارْوَاحٍ: رُوحُ الْقُدُسِ، وَ رُوحُ الْايمَانِ ...
فَبِرُوحِ الْقُدُسِ يَا جَابِرُ عَرَفُوا مَا تَحتَ الْعَرْشِ الى مَا
تَحْتَ الثَّرى: «اى جابر! در انبيا و اوصيا پنج روح است: روح
القدس، و روح الايمان و ... سپس افزود اى جابر! آنها به وسيله روح القدس از آنچه
در زير عرش تا زير زمين است آگاه مىشوند»! [2]
در روايت ديگرى نيز از امام باقر عليه السلام در تفسير آيه شريفه وَ كَذلِكَ اوْصَيْنَا الَيْكَ رُوحاً مِنْ امْرِنَا ... چنين نقل شده: مُنْذُ
انْزَلَ اللَّهُ ذلِكَ الرُّوحِ عَلى نَبِيِّهِ ما صَعَدَ الَى السَّمَاءِ وَ
انَّهُ لَفِينَا: «از آن زمان كه خداوند آن روح را بر پيامبرش
نازل كرد به آسمان باز
[1]. بحارالانوار، جلد 25، كتاب
الامامه، صفحه 56، حديث 19، همين مضمون در حديث 18 و 20 و 21 و 22 و 23 نيز آمده
است.
[2]. همان مدرك، صفحه 55، حديث 15 همين
معنا در حديث 14 و 25 و 26 با تفاوت مختصرى آمده است.