نمى‌دهد، و دستور به اطاعت اولى الامر داده و چون آنها معصوم و مطهرند، و هرگز كسى را به معصية اللَّه فرمان نمى‌دهند، پس آنها اولوالامرند، و اطاعتشان از سوى خدا و پيامبر واجب است و اطاعت هيچ‌كس غير آنها (اطاعت به طور مطلق و بدون قيد و شرط) واجب نيست». [1]

5- عدم شايستگى غير معصوم براى دريافت وحى‌

مى‌دانيم هر مأموريتى نياز به شايستگى و قابليتى در خور آن مأموريت دارد، امكان ندارد افراد نالايق و كسانى كه استعدادى براى آن مأموريت ندارند وظيفه خود را به طور صحيح انجام دهند.

اين را هم مى‌دانيم كه پيامبران پيام خدا را از طريق وحى دريافت داشته، و به انسان‌ها مى‌رساندند، پيامى كه سراسر نور و معنويت است، و محتواى آن نيز سراسر ايمان و تقواست، بديهى است گيرنده چنين پيامى بايد چنان پاك و منزه باشد كه بتواند با عالم ماوراى طبيعت و ذات پاك خدا كه از هر عيب و نقص مبّرا است ارتباط پيدا كند، و پيامى كه محتوايش مملوّ از پاكى و تقواست دريافت دارد.

آلودگان تاريك دل كجا مى‌توانند به جهانى كه سراسر نور است راه يابند؟ و قلبى كه مملوّ از تيرگى هوا و هوس است چگونه ممكن است مهبط وحى الهى، و خزانه‌دار علم او گردد؟ آيا اين امر بدون سنخيت و تجانس و شباهت امكان‌پذير است؟

از سوى ديگر نماينده هركس مظهر وجود اوست، و نشانه‌اى از اوصاف و صفات او و لذا يك مرجع بزرگ روحانى هرگز به خود اجازه نمى‌دهد كه وكلا و نمايندگان خود را از ميان افراد آلوده برگزيند، و اگر چنين كند همه مردم بر او عيب مى‌گيرند، و كارش را زشت مى‌شمرند و پذيرا نمى‌شوند.

[1]. از كتاب بحر المناقب (صفحه 100 مخطوط) طبق نقل احقاق الحق، جلد 13، ص 78.