درجه دوزخيان داشتند كه با اعتقادات امروز شباهت زيادى دارد.

به گفته «ويل دورانت» آنها معتقد بودند كه در ماوراى مرگ، «دوزخ» و «تطهيرگاه» (اعراف) و بهشتى وجود دارد، و همه ارواح ناچارند پس از مرگ از پلى بگذرند كه پليد و پاكيزه را از يكديگر جدا مى‌سازد، ارواح پاكيزه در آن طرف پل به سرزمين «سرور» فرود مى‌آيند ... و در آن جايگاه جاودانه با «اهورامزدا» در نعمت و خوشبختى به سر مى‌برند، ولى ارواح پليد نمى‌توانند از اين پل بگذرند و در گودال‌هاى دوزخ سرازير مى‌شوند، آنها هرچه بيشتر گناه كرده باشند، گودال دوزخى آنان عميق‌تر است! [1]

همان گونه كه ملاحظه مى‌كنيد آنها جزئيات بيشتر و دقيق‌ترى درباره زندگى پس از مرگ ارائه مى‌دادند.

ه- «چينيها» نيز ايمان به زندگى پس از مرگ را در لابه‌لاى عقايد خود اظهار مى‌داشتند: «ويل دورانت» مى‌گويد: مذهب آنها اميد بخش از امداد خدايان و وصال بهشت بود، و خداى «آميتابا» فرمانرواى بهشت مى‌شد (خدا در اينجا ممكن است اشاره به فرشته باشد). [2]

در جاى ديگر مى‌خوانيم: آنها معتقد بودند ارواح كسانى كه به مرگ طبيعى مرده‌اند خاصه اگر صالح نيز باشند كم كم با تقديم هدايا و قربانيها و تشريفات ديگر به ارواح بسيار عالى و آلهه (فرشتگان) تبديل مى‌شود. [3]

و «ژاپنى‌ها» نيز در اين عقيده با ديگران همصدا بودند: «آيين بودا وقتى به ژاپن رسيد از ابر بدبينى پوشيده بود ... اما به زودى در زير آسمان ژاپن دگرگونى پذيرفت، و داراى خدايان نگهبان (فرشتگان نگهبان) و مراسم خوشايند ... و بهشت آرامبخش شد، البته از دوزخ و ديور نيز محروم نماند». [4]

باز در اين زمينه مى‌خوانيم: آيين «ماهايانا» در حالتى به ژاپن رسيد كه از آيين بودائى فاصله بسيار زيادى پيدا كرد، عقائد تسلّى بخش و بهشت و دوزخ‌ها ... با خود به همراه آورد. [5]

[1]. «تاريخ ويل دورانت»، جلد اول، صفحه 429.

[2]. تاريخ ويل دورانت، جلد اوّل، صفحه 851.

[3]. اسلام وعقايد و آراء بشرى، صفحه 158.

[4]. «تاريخ تمدن ويل دورانت»، جلد اوّل، صفحه 925.

[5]. اسلام و عقائد و آراء بشرى، صفحه 184.