1- اينگونه خداوند آياتش را براى شما تعيين مىكند تا عقل خود را به كار
گيريد و انديشه كنيد.
2- در آفرينش آسمانها و زمين و آمد و شد شب و روز نشانههايى است (از عظمت و
قدرت و علم پروردگار) براى صاحبان مغز.
3- خداوند شما را از شكم مادران بيرون آورد در حالى كه هيچ نمىدانستيد و براى
شما گوش و چشم و عقل قرارداد (تا علم و آگاهى يابيد) شايد شكر نعمتهاى او را بجا
آوريد.
4- چه بسيار اقوامى را كه قبل از آنها هلاك كرديم اقوامى كه از آنان قوىتر
بودند و شهرها (و كشورها) را گشودند، آيا راه فرارى وجود داشت؟ در اين تذكرى است
براى آنكس كه عقل دارد يا گوش فرا مىدهد و حضور مىيابد.
5- از اين ميوهها و گياهان كه خدا با نزول باران از زمين رويانيده بخوريد، و
چار پايان خود را نيز به چرا بريد كه در اين نشانههايى است (از عظمت او) براى
صاحبان خرد.
6- (اين قرآن زاييده فكر بشر نيست) بلكه آيات روشنى است كه در سينههاى صاحبان
علم جاى دارد»
7- هنگامى كه آفرينش آدم را موزون ساختيم و از روحم در او دميدم براى او سجده
كنيد».
8- سوگند به روح و جان آدمى، و آن كسى را كه آن را موزون ساخت و سپس گناه و
تقوايش (راههاى خير و شر) را به او الهام كرد.
9- خداوند آياتش را براى مردم تبيين مىكند تا متذكر شوند (انديشه كنند و به
راه آيند).
10- بگو آيا نابينا و بينا (نادان و دانا) يكسانند آيا فكر نمىكنيد؟!