اين باشد كه وقتى كسى را به سبب گناهى به آتش جهنّم مى‌افكنند با آن عضوى كه گناه كرده مى‌اندازند و لذا چون با زبان گناه كرده با صورت او را به جهنّم مى‌افكنند تا اوّل زبانش با آتش بسوزد؛ همين زبان آتش‌ها برافروخته، توهين و اذيّت‌ها كرده است. بايد هر روز صبح كه از خواب بيدار مى‌شويم از خدا بخواهيم ما را از شرّ زبان حفظ كند و شب هم وقتى به بستر مى‌رويم استغفار كنيم از گناهانى كه ممكن است با زبان انجام شده باشد، زيرا واقعاً انسان به سبب زبان در خطر عظيمى قرار دارد.

به قول مولوى: