ارزش‌هاى متعالى آشنا مى‌كند و موجب قرب به خدا مى‌شود. امروزه يكى از مسائل خطرناك براى جوانان و نوجوانان ما دوستان و همنشينان آنها هستند.

فساد و آلودگى، جنايت و خودكشى، همه پيامدهاى بى‌توجّهى اوليا و مربّيان به اين دوستى‌هاست.

امام علىّ بن موسى‌الرّضا عليه السلام به شخصى فرمود:

«ما لِىَ رَأيتُكَ عِندَ عبدالرّحمانِ بن يعقوب؟ فَقالَ: إنَّهُ خالي فَقالَ: إنَّهُ يَقولُ في اللّهِ قَولًا عَظيماً يَصِفُ اللّهُ وَلا يُوصَفُ فإمّا جَلَستَ مَعَهُ وَتَرَكتَنا وَإمّا جَلَستَ مَعَنا وَتَرِكتَهُ فَقُلتُ هو يَقولُ ما شاءَ أيُّ شَي‌ءٍ عَلَىَّ مِنهُ إذا لَم أقُل ما يَقولُ؟ فَقالَ أبوالحَسَنِ عليه السلام: أما تَخافُ أن تَنزِلَ بِهِ نِقمَةٌ فَتُصِيبَكُم جَميعاً أما عَلِمتَ بِالَّذي كانَ مِن أصحابِ مُوسى‌ وَكانَ أبُوهُ مِن أصحابِ فِرعَونَ فَلَمّا لَحِقَت خَيلُ فِرعَونَ مُوسى‌ تَخَلَّفَ عَنهُ لِيَعِظَ أباهُ فَيُلحِقَهُ بِمُوسى‌ فَمَضى‌ أبوهُ وَهُوَ يُراغِمُهُ حَتّى‌ بَلَغا طَرَفاً مِنَ البَحرِ فَغَرِقا جَميعاً فَأتى‌ مُوسى‌ عليه السلام الخَبَرُ فَقالَ: هُوَ في رَحمَةِ اللّهِ وَلكِنَّ النّقمَةَ إذا نَزَلَت لَم يَكُن لَها عَمَّن قارَبَ المُذنِبَ دِفاعٌ‌

؛ چرا با عبدالرّحمان بن يعقوب معاشرت مى‌كنى؟ عرض كرد: او دايى من است. حضرت فرمود: او درباره خدا سخنان نادرستى مى‌گويد پس يا با او معاشرت كن و ما را واگذار و يا با ما همنشين باش و او را ترك كن. عرض كرد: او هر چه مى‌خواهد بگويد، وقتى از عقيده او پيروى نكنم به من چه زيانى دارد؟ حضرت فرمود: آيا نمى‌ترسى از اينكه عذابى بر او نازل شود و تو را هم فرا گيرد؟ آيا داستان آن شخص را كه خود از ياران حضرت موسى عليه السلام بود و پدرش از ياران فرعون نشنيده‌اى؟ هنگامى كه لشكر فرعون در كنار دريا به موسى و يارانش رسيد آن پسر از موسى جدا شد كه پدرش را نصيحت كند، در حالى كه پدر به راه خود به دنبال فرعون مى‌رفت، تا اينكه هر دو به كنار دريا رسيدند و همين كه لشكر فرعون غرق شد آن دو نيز غرق شدند، خبر به موسى عليه السلام رسيد فرمود: او در رحمت خداست، ولى چون عذاب نازل شد كسى كه نزديك گناهكار باشد نيز هلاك خواهد شد». [1]

[1]. كافى، ج 2، ص 374.