دوست و همنشين‌

37

يا عَلىُّ، انَّ ازالَةَ الجِبالِ الرَّواسي أهوَنُ مِن ازالَةِ مُلكٍ مُؤجَّلٍ لَم تَنقَض ايّامُهُ.

يا عَلىُّ، مَن لَم تَنتَفِع بِدينِهِ وَدُنياه فَلا خَيرَ لَكَ في مُجالَسَتِهِ وَمَن لَم يُوجِب لَكَ فَلا تُوجِب لَهُ وَلا كَرامَةً.

اى على، به درستى كه نابود كردن كوه‌ها آسان‌تر است از ازاله ملك مؤجّل كه ايّامش تمام نشده است.

اى على، كسى كه هيچ فايده‌اى براى تو نداشته باشد (نه دنيايى و نه آخرتى) پس همنشينى با او ثمرى ندارد و كسى كه براى تو احترامى قائل نباشد تو نيز اهمّيّت و احترامى براى او قائل نباش.

بحارالانوار، ج 77، ص 47

نور هدايت‌

انسان موجودى اجتماعى است و با اجتماع و مردم زندگى مى‌كند، طبعاً هر كس براى خود دوست و همنشينى مى‌طلبد. چه خوب است همنشين كسى باشد كه موجب افزايش خوبى شود. فرموده‌اند اگر كسى را مى‌خواهيد بشناسيد به دوستان و همنشينانش بنگريد كه چه كسانى‌اند.

مصاحبت با صالحان زندگى را از ابتذال و پوچى نجات مى‌دهد و با