103- نفس او در زحمت‌

104- مردم از او در راحت‌

105- خود را براى آخرت به سختى مى‌اندازد

106- مردم را در آسايش قرار مى‌دهد

«نَفْسُه منه فى عَناء و النّاس مِنه فى راحة اتْعَبَ نَفْسَه لِاخرته و اراح النّاس مِن نفسه‌»

ترجمه: نفس او در سختى، و مردم از او در آسايشند، نفس خود را براى آخرت خويش به تعب افكنده و مردم را از خود در راحتى قرار مى‌دهد.

شرح: پرهيزگار وقتى ببيند مردم مشكل دارند، خود را به زحمت مى‌اندازد و چه بسا بى‌خوابى را بر خود تحمل مى‌كند تا مشكل آنها را حل كند. چنان عمل كرده كه وقتى مردم دچار مشكلى مى‌شوند، خود به سوى او مى‌آيند و گوئى او باز كننده گره و حلّال مشكلات است، دائماً به دنبال كارهاى مردم است، تا مردم راحت باشند، گرچه خود ناراحت باشد، ولى اين ناراحتى نه به خاطر امور دنيوى و وجهه پيدا كردن است، بلكه براى خدا و توشه برگرفتن براى آخرت است.