است، صبر رساننده انسان به فلاح و رستگارى است، صبر برنده انسان به مقصد نهائى است، صبر اشعه‌اى از اشعه‌هاى ذات الهى است، نورانيتى بر چهره تاريكى است، خورشيدى در آسمان جانها است، تابشى است كه مشكلات را يكى‌يكى ذوب مى‌كند و نابود مى‌سازد.

صبر است كه رسول الله (صلى الله عليه و آله) درباره آن فرمودند: «در صبر بر مكروهات و ناملايمات و امور غير موافق با نفس، خير كثير است» «فى الصَّبر عَلى ما تكره خيرٌ كثير». [1]

اين نوع صبر دليل ايمان است، در حديثى از ابن‌عباس آمده است كه رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) بر انصار وارد شدند و فرمودند: آيا شما مؤمنيد؟ و آنها همه ساكت شدند يكى از صحابه گفت بله يا رسول الله (صلى الله عليه و آله)، فرمود: علامت ايمان شما چيست؟ گفتند: «نَشْكُرُ عَلى الرّخاء وَ نَصْبِرُ عَلى البَلاء و نَرضى بِالقَضاء»: «در خوشى شاكريم و بر بلا صابريم و به قضاء الهى راضى».

حضرت فرمودند:

«مؤمنون و ربّ العكبة»:

«قسم به صاحب كعبه كه شما مؤمنيد». [2]

در جاى ديگر فرمودند: «ايمان بر چهار پايه است، يقين و صبر و جهاد و عدل». [3]

حضرت مسيح (عليه السلام) فرمود:

«انّكم لا تُدركُونَ ما تُحِبّونَ الّا بصبركم على ما تكرهون»:

«شما به آنچه دوست مى‌داريد نمى‌رسيد، مگر به صبر و استقامت بر آنچه از آن كراهت داريد». [4]

[1]. محجة البيضاء، جلد 4، صفحه 67.

[2]. محجة البيضاء، جلد 4، صفحه 67.

[3]. محجة البيضاء، جلد 4، صفحه 67.

[4]. محجة البيضاء، جلد 4، صفحه 67 ..