قلب خالى از حكمت مى‌شود در وقتى كه شكم پر مى‌شود». [1]

در بعضى روايات دارد، كه حتى اگر شكم از چيزهاى مباح و حلال پر شود، قلب از تشخيص صلاح و فساد خود باز مانده و كور مى‌شود، يعنى اثر وضعى پرخورى اين است.

مولى على (عليه السلام) مى‌فرمايند:

«اذا مَلِى‌ء البَطْنُ مِنَ المُباح عَمِىَ القَلْب عن الصَّلاح»

«هنگامى كه شكم از مباح پر مى‌شود قلب از تشخيص نيك و بد خود و ديدن راه از چاه كور مى‌شود» [2] و كورى قلب يعنى عدم اكتساب معرفت و حكمت زيرا مبدأ علم پذيرى قلب و

دل و روح انسانى است اگر كور شود از كسب علم حقيقى محروم مى‌شود «لا فِطنَةَ مَعَ بِطنَة»: «فطانت و فهم با شكم‌پرستى جمع نمى‌شود». [3]

6- كم‌خورى موجب اسارت نفس و عدم ارتكاب معصيت و عدم هيجان شهوت است- از عوامل كنترل هواهاى نفسانى كم خورى و گرسنگى است حتى علماى اخلاق براى كسانى كه هنوز وسيله ازدواج آنها فراهم نشده ولى تحريك مى‌شوند، روزه را توصيه مى‌كنند، سرّ آن هم روشن است كه روزه موجب عدم تحريك قواى شهوانى و يا كاستن از آن مى‌شود.

مولى مى‌فرمايند: «بهترين ياور بر اسارت نفس و شكستن عادت نفس، گرسنگى كشيدن است». [4]

امام صادق (عليه السلام) مى‌فرمايند: «هيچ چيز براى قلب مؤمن زيان بارتر از پرخورى نيست و آن دو چيز به ارث مى‌گذارد قساوت قلب و هيجان شهوت»

«لَيسَ شى‌ءٌ أضَرّ لَقَلبِ المُؤمِن مِنْ كثرة الاكْل وَ هِىَ مُورثَة شَيئَين: قَسوَةُ القَلبِ و هَيَجانُ الشَّهوة». [5]

[1]. تنبيه الخواطر- ميزان الحكمه، جلد 1، صفحه 118.

[2]. غرر الحكم.

[3]. غرر الحكم (در روايتى ديگر مى‌فرمايد: لا تجتمع الفِطنَة و البطنه) مستدرك، جلد 3، صفحه 82.

[4]. مستدرك، جلد 3، صفحه 81.

[5]. همان مدرك، صفحه 80 ..