در روايتى ديگر آمده كه خداوند متعال به موسى و هارون (عليهم السلام) وحى رساند كه:

«انّما يَتَزَيّن لى اوليائى بالذُّلّ و الخُشُوعِ و الخوفِ الّذى يَنْبت فى قُلوبِهِم فَيَنظُر على أجْسادِهم»:

«دوستان من با خشوع و ذلت‌

درونى و خوفى كه در قلبهاى آنها مى‌رويد خود را براى من زينت مى‌دهند، و سپس آثار آن بر بدنهاى آنها نيز نمودار مى‌شود. [1]

علامت خاشع‌

در روايتى رسول اكرم (صلى الله عليه و آله) علامت خاشع را چهار چيز مى‌شمارند:

«امّا عَلامَةُ الخاشِع فاربَعَةٌ: مُراقبة فى السرِّ العلانية و رُكوبِ الجميلِ و التفكّرُ لِيومِ القِيامَة و المناجاةُ للّه».

«علامت خاشع چهار چيز است: 1- در پنهان و آشكار مراقبت مى‌كند كه عملى برخلاف رضاى خداوند انجام ندهد. 2- هميشه بر پشت كارهاى نيك رسول شده و آنها را انجام مى‌دهد. 3- تفكر براى روز قيامت. 4- مناجات با خداوند متعال». [2]

با علامات و نشانه‌هاى فوق كه در چهره و قول و فعل او ظاهر است مى‌توان بر گوهرى در درون او به نام «قلب خاشع» اطلاع پيدا كرد و خوشا به چنين صدفهائى كه چنين درّهائى در درون خود مى‌پرورانند كه برق آن درّها در آسمان وجودشان و صفحه اعضاء و جوارحشان نمودار مى‌گردد.

[1]. بحار الانوار، جلد 13، صفحه 49.

[2]. تحف العقول، صفحه 22 (سه روايت اين باب در جلد 3، ميزان الحكمه، باب الخشوع آمده است) ..