حضرت فرمودند: «با ياد خدا به دنبال آن كار رود، و مادامى كه وضو دارد، مثل اين است كه در تعقيبات نماز است».

سپس مرحوم خوئى گويد: اما همّ آنها در شامگاه به شكر خداوند، براى اين است كه شامگاه در مقابل صبحگاه است، و وقتى طلب رزق و نزول نعمت با ياد و ذكر خدا در اول روز باشد (چنانكه در روايات گذشت) پس مناسب است كه شكر بر آن نعمتهاى نازل شده در آخر روز باشد (چنانكه انسان نيز از كسى كه براى او كارى انجام داده، در آخر وقت و بعد از عمل تشكر و قدردانى مى‌كند).

فضيلت شكر [1]

خداوند متعال شكر خود را مقرون به ذكر خدا كرده است و فرمود: فَاذْكُرُونِى أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ‌ [2] با اينكه فرمود: وَلَذِكْرُ اللهِ أَكْبَرُ: «ذكر و ياد خداوند بزرگتر از هر چيزى است». [3]

يعنى ذكر خدا كه بزرگترين چيزها است اگر انجام داديد، خدا شما را ياد مى‌كند و اگر بر نعمتهاى او شكر كرديد، و

كفران نورزيديد، او پاداش دهد وَسَنَجْزِى الشَّاكِرِينَ‌ [4] در ذيل آيه‌ لَاقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ‌ [5] كه شيطان پس از رانده شدن گفت: «در مسير و راه مستقيم تو براى گمراه كردن آدم (عليه السلام) و فرزندان او مى‌نشينم» در تفسير آمده كه مراد از راه مستقيم راه شكر است و به جهت بلندى مرتبه‌

[1]. درباره فضيلت شكر مى‌توانيد به محجة البيضاء، جلد 7، صفحه 140 به بعد و سفينة البحار، جلد 1، صفحه 709 ماده شكر و شرح نهج البلاغه ابى الحديد ذيل همين فراز، جلد 10، صفحه 151 مراجعه نمائيد.

[2]. سوره بقره، آيه 152.

[3]. سوره عنكبوت، آيه 45.

[4]. سوره آل عمران، آيه 145.

[5]. سوره اعراف، آيه 16 ..