30- طلب آزادى از عذاب رستاخيز

«يَطْلُبُونَ الَى اللّهِ تَعالى فى فَكاكِ رَقابِهِم»

ترجمه: از خداوند متعال آزادى خويش را (از عذاب رستاخيز) طلب مى‌كنند.

شرح: اين عبارت گوياى نتيجه اعمال و عبادات شبانه پرهيزگارن است كه همانا نجات و رهائى از آتش دوزخ و عذاب است، آنها اين همه مشقّت و رنج شبانه را براى وصول به حق و نجات از غضب و خشم الهى انجام مى‌دهند، در يكى از دعاهاى ماه مبارك رمضان نيز مى‌خوانيم: «وَ مُنَّ عَلَىَّ فِكاكَ رَقَبَتى مِنَ النّار «و بر من رهائى از آتش دوزخ را منّت گذار» و اين لطفى است كه به هر بى سر و پائى نشود.

در اينجا به مناسبت‌ « (فِكاك رَقَبَة يا فَكُ رَقَبَة» لازم است بحثى اجمالى از آزادى و رهائى از اسارتها و قيودِ در زندگى داشته باشيم. رهائى از اسارتهاى دنيوى كه مقدمه‌اى براى رهائى از اسارتهاى اخروى و در آتش گرفتار شدن است و به عبارت ديگر رهائى از آتش دوزخ نمايانگر رهيدن از چنگال گناه و هوى و هوس و شيطان و خرافات و آداب و رسوم غلط و ظلم و بيداد و استكبار است.

در جاهاى بسيارى از قرآن تعابير گوناگونى در رابطه با نفى اسارت و اثبات‌