عالى رسيد.

بلبل چون عاشق گل است، گاه بدنش هم از خارها خون‌آلود شود ولى نمى‌هراسد، تو هم بايد در كنار گلهاى روزگار از خارها نهراسى گرچه خون‌آلوده شوى.

2- انسان تحت فشار انگيزه‌هاى درونى و بيرونى است؛ هميشه انگيزه‌ها و نيازهائى او را به طرف گناه مى‌كشاند، هواها و نيازها و خواهشهاى نشأت گرفته از شهوت از درون و محيطهاى فاسد و شيطان و دوستان ناباب و غيره از برون مزاحم و رهزن مسير تكامل و صلاح اويند، اگر نخواهد استقامت داشته باشد از كوره در مى‌رود، پس صبر عامل بازدارنده از گناه است.

3- اصولا دنياى ما آميخته با حوادث تلخ و شيرين، كاميابى و ناكامى، شكست و پيروزى، نيش و نوش است. هر روز دوستان از دنيا مى‌روند و اگر از دنيا مأيوس شويم و در حادثه اول و دوم خود را ببازيم، مرده‌اى بيش نيستيم، انسان به اميد زنده است، آدم مأيوس در حساب مرده‌ها است. بايد در برابر همه حوادث صبر كرد، تا به جائى رسيد، اينكه در عرف مى‌گويند انشاء الله غم اول و آخرتان باشد، اين دعا نيست، اين نفرين است، يعنى اميدوارم انشاء الله اول از همه بميرى، زيرا مگر مى‌شود در اين دنيا مردن و از

دست رفتن نباشد، اگر مى‌خواهى اين غمى كه الان بر تو وارده شده غم اول و آخر تو باشد، بايد اول از همه بروى تا غمى نبينى! پس صبر عامل اميدوارى است.

4- علم و دانش آموزى ثمره صبر است، از آيات قرآن نيز چنين استفاده مى‌شود در آيه 33 شورى بعد از اينكه خداوند از نشانه‌هاى خود خبر مى‌دهد مى‌فرمايد: إِنَّ فِى ذَلِكَ لَايَات لِّكُلِّ صَبَّار شَكُور «همانا در آنها نشانه‌هائى است براى هر صبر كننده و شكرگزارى».