نام کتاب : اخلاق اسلامى در نهج البلاغه( خطبه متقين) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 2 صفحه : 106
كلام مولى را كه: «زيادى فعل بر قول بهترين فضيلت و نقص فعل از قول زشتترين
رذيلت است». [1]
اسلام دين عمل است، معمولا در تعريف آن مىگوئيم عبارت است از اقرار به زبان و
اعتقاد قلبى و عمل به اركان دين مبين، يعنى يك سوم آن را عمل قرار مىدهيم در حالى
كه در حديثى از امام صادق (عليه السلام) سؤال مىشود: افضل اعمال نزد خداوند چيست؟
حضرت مىفرمايند كه خداوند چيزى را قبول نمىكند مگر با آن، راوى مىگويد سؤال
كردم آن چيست؟ فرمود: «ايمان به خدائى كه شريك ندارد و غير از او خدائى نيست، سپس
سؤال از ايمان مىكند كه آيا قول و عمل است يا قول بدون عمل (يعنى ايمان زبانى و
عملى است يا اينكه فقط زبانى است)؟
حضرت چنين فرمودند:
«الإيمانُ عَمَلٌ كُلّه و القَولُ
بعضٌ ذلِكَ العَمَل ...»:
«ايمان تمامش عمل است و قول نيز بعضى
از آن عمل است ...». [2] يعنى ايمان شخص در عمل مشخص مىشود و عمل محك بسيار خوبى براى ايمان است، و
اگر هم قولى باشد، جزئى از عمل محسوب مىشود.
در بحث عمل شش نكته قابل ملاحظه است:
1- نفس عمل، چنانكه روشن شد، دين يعنى عمل، فرمودند: پيروان مكتب ما را از
عملشان بشناسيد. معيار شيعه و پيرو بودن، رفتار و كردار است نه لفظ بدون محتوى عمل
شعار مؤمن است [3] لباسى
است كه بر تن خود كرده، عمل يار و همراه فردى است كه به درجه يقين رسيده است، [4] عمل كاملترين
جانشين انسان است، [5] بهترين
[1]. غرر الحكم على (عليه السلام)؛
ميزان الحكمه، جلد 7، صفحه 18.