بلكه به‌عقيده او اهل‌بيت عليهم السلام كسى جز عايشه نيست! اما پاره تن پيامبر فاطمه عليها السلام را به‌طور قطع و يقين از اهل‌بيت عليهم السلام خارج مى‌داند! راستى چه فهم عالى و ذوق و انصاف بى‌نظيرى! [1]

همچنين آيه «مباهله» و آيه «قربى» هيچ كدام به عقيده نشاشيبى در حق‌

[1]. روايات جالب و متعددى از طرف اهل سنّت درباره اختصاص اين آيه به پنج نفر (پيغمبر اكرم و على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام) نقل شده و دانشمندان بزرگ اهل سنّت صحت اين روايات را تصديق كرده‌اند، از جمله محمد شبلنجى دانشمند معروف مصرى در كتاب خود «نورالابصار» در صفحه 102 چنين مى‌نويسد:

از طرق متعدد و صحيحى نقل شده كه پيامبر صلى الله عليه و آله در حالى كه على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام همراه وى بودند حسن و حسين را بر زانوهاى خود نشانيد و عبايى بر همه پيچيد و سپس اين آيه را خواند: «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً» سپس گفت: خداوندا! اينها اهل بيت من هستند هر گونه پليدى و ناپاكى را از آنها دور كن و آنها را پاك گردان.

سپس اضافه مى‌كند: در روايتى دارد كه ام سلمه كه از زنان پيامبر صلى الله عليه و آله بود خواست در زير عبا قرار گيرد، پيغمبر مانع شده و فرمود ولى تو از زنان پيامبرى و زن نيكويى هستى (أنْتِ مِنْ أزواجِ النَّبِىِّ وأنتِ على خير).

و از «احمد» و «طبرانى» از «ابو سعيد خدرى» نقل مى‌كند كه پيغمبر فرمود: اين آيه درباره پنج نفر نازل گرديده: من و على و فاطمه و حسن و حسين.

و در همان كتاب وهمان صفحه از «ابن ابى شيبه» و «احمد» و «ترمذى» و «ابن جرير» و «ابن منذر» و «طبرانى» و «حاكم» از «انس» از رسول اللَّه صلى الله عليه و آله نقل شده كه حضرت بعد از نزول آيه فوق هر وقت براى نماز صبح به مسجد مى‌رفت از كنار خانه فاطمه عبور كرده و صدا مى‌زد: «الصلوة، أهْلَ‌الْبَيْتِ، «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً»» (عبارت فوق در روايت ابو سعيد خدرى است و ديگران هم با تفاوت كمى همين مطلب را نقل كرده‌اند).

ما تصور مى‌كنيم يكى از نكات جالب، قرار گرفتن اين پنج نفر در زير عبا و يا پيچيدن عبايى به دور آنها، اين بوده كه بر همه كاملًا روشن گردد كه آيه منحصراً درباره همين پنج نفر نازل شده و هيچ شخص ديگرى حتى همسران پيامبر صلى الله عليه و آله را شامل نمى‌شود و به اين طريق حضرت مى‌خواسته است اختصاص آيه را به اين پنج نفر كاملًا به مسلمانان حالى كند. حتى طبق روايتى كه در بالا نقل شد از وارد شدن ام سلمه در زير عبا صريحاً جلوگيرى نمود. ولى با اين حال چقدر بى انصافى است كه انسان بگويد آيه مزبور منحصراً درباره «عايشه» يا زنان پيامبر صلى الله عليه و آله نازل گرديده است و به هيچ عنوان شامل بانوى اسلام، فاطمه عليها السلام نمى‌شود؟!

جالب توجه اينكه در روايتى از خود «عايشه نيز نقل شده كه اين آيه مزبور درباره اين پنج وجود مقدس نازل گرديده است (رجوع شود به نور الابصار، ص 101)