آيا اين همه مصيبت و بلا كه همچون صاعقه، از طرف دشمنان بر سر آنها مى‌بارد كافى نيست كه آنها را به اجراى اصول عدالت و مساوات و انصاف در حق يكديگر وا دارد؟

گرچه به مشاهده اين مناظر تأسف بار نزديك است از رسيدن به آن هدف مقدس و چيدن ثمره لذت بخش اتحاد مأيوس شويم، زيرا مى‌بينيم سخنان مصلحين و عالمان خيرخواه اسلامى كمتر در دلها اثر مى‌كند.

اگر در سخنرانيها و خطابه‌هايى كه ما در اين زمينه ايراد كرده‌ايم و بعداً چاپ و منتشر شده است دقت شود اين حقيقت آشكار مى‌گردد كه ما از هر گونه كوششى براى رسيدن به اين مقصد بزرگ كوتاهى نكرده‌ايم ولى بدبختانه مى‌بينيم روز به روز شكاف و جدايى ميان مسلمانان بيشتر مى‌گردد، گويا به عكس، ما آنها را به دشمنى و اختلاف دعوت كرده‌ايم.

چرا مأيوس نشويم؟ با اينكه به چشم خود كسانى را مشاهده مى‌كنيم كه عملًا براى دامن زدن به آتش اختلاف و ايجاد شكاف هر چه بيشتر نهايت كوشش را دارند.

افرادى مانند «نشاشيبى» كه دست به انتشار كتابى به نام «الاسلام الصحيح»! زده است (و به راستى بعضى از اسم‌ها چقدر دروغ و بر خلاف حقيقت است).

خلاصه اين كتاب و معناى اسلامِ صحيح از نظر «نشاشيبى» چيزى جز توهين و اسائه ادب نسبت به مقام مقدس اهل بيت پيغمبر عليهم السلام يعنى حضرت على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام و انكار هر گونه فضيلت و منقبتى كه در آيات و روايات درباره آنها وارد شده نيست.

مثلًا آيه تطهير «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً»؛ خداوند فقط مى‌خواهد پليدى (گناه) را از شما اهل‌بيت دور كند و كاملًا شما را پاك سازد» [1]، به‌عقيده او منحصر به زنان پيغمبر صلى الله عليه و آله مخصوصاً «عايشه» مى‌باشد،

[1]. سوره احزاب، آيه 33